Een krant is een medium waarbij een redactie bepaalt welke artikels rond welke onderwerpen in een bepaalde logica en volgorde tesamen aangeboden worden. De inkomsten voor de krantenuitgevers waren enerzijds de verkoop van de kranten, maar bovendien ook nog de talrijke advertenties. Met de komst van internet is dit model onder druk komen te staan. Kranten hebben zelf websites opgezet waar de volledige krant of een selectie van artikels kan gelezen worden. Gebruikers van de online versie van de krant lezen anders, ze kunnen makkelijker rondspringen, ze kunnen makkelijker zoeken, ze selecteren enkel de artikels waarvan de titel hen aanspreekt. Een lezer kiest voor een medium (De Standaard, De Morgen, Het Laatste Nieuws, Gazet van Antwerpen, . . .) en krijgt daar de artikels te lezen die door de redactie gekozen zijn.
Aggregatiesites Internetgebruikers en internetaanbieders hebben het interessant gevonden om berichten van meerdere sites te combineren op één enkele plaats. Door artikels van meerdere bronnen tesamen toegankelijk te maken, al dan niet vergezeld van advertenties, worden internetgebruikers hopelijk aangesproken om in eerste instantie de aggregatiesite te bekijken (en daar op de advertenties te klikken) en vervolgens pas op de site waar het eigenlijke bericht staat. Op de meeste aggregatiesites staan immers maar onvolledige artikels, ofwel enkel de titel of de eerste paragraaf. Het aggregeren van de berichten verloopt bij de meeste aggregatiesites automatisch.
Google News België en
Kranten.com zijn voorbeelden van aggregatiesites waar nieuwsberichten terug te vinden zijn. De lijstjes van de meest gelinkte blogs aangeboden door
Blogium en de
Blogoloog kunnen ook als automatische aggregatiesites beschouwd worden. PlanetGent is een voorbeeld van een aggregatiesite die automatisch de volledige inhoud van de berichten op de deelnemende sites overneemt. Voor
PlanetGent zijn dit blogberichten van blogs uit en over Gent. Nog een ander voorbeeld van een automatische aggregatiesite met volledige berichten is
PlanetGrep, een aggregatiesite van bloggers die bezig zijn met open source/free software.
Medium4You is een ander voorbeeld van een aggregatiesite. Het samenbrengen van de verschillende artikels gebeurt hier echter niet automatisch, maar is de taak van een redactie (althans volgens de beschrijving op de site). Bij deze selectie spelen natuurlijk subjectieve elementen een rol. Enkel berichten die passen binnen een uitgestippelde redactionele lijn zullen overgenomen. Het kan ook louter toeval zijn, vermits de redactie niet alle mogelijke bronnen kan nagaan of er interessante en relevante artikels opduiken.
Persoonlijke aggregatiesite Naast publieke aggregatiesites kan iedereen ook een persoonlijke aggregatiesite maken. Een tool waarin RSS-feeds van diverse bronnen samengebracht worden kan immers beschouwd worden als een persoonlijke aggrgatiesite. De gebruiker kiest zelf welke bronnen hij wenst op te volgen. Indien de bronnen RSS-feeds aanbieden met de volledige inhoud van de berichten hoeft de gebruiker zijn tool niet meer te verlaten. Bij RSS-feeds die enkel een titel of een korte samenvatting bevatten ben je nog steeds verplicht het volledige artikel op de site van de aanbieder te gaan lezen, wat meestal het geval is met berichten van nieuwssites Aanbieders van informatie kunnen dan proberen de lezers te verleiden om op de advertenties te klikken of om op een betalende versie in te tekenen. Voor het opvolgen van RSS-feeds bestaan er zowel tools die je zelf moet installeren, als websites die je toelaten vanuit een webbrowser je RSS-feeds op te volgen. Indien de oorspronkelijke aanbieder van de artikels geen RSS-feed aanbiedt, kan je de artikels natuurlijk niet opvolgen. Er bestaan wel sites die toelaten een RSS-feed te maken van dergelijke sites, maar intensief worden deze sites niet gebruikt.
Zin en onzin Ik ben zelf een zeer intensief gebruiker van
Bloglines, een webgebaseerde RSS-feedreader. Daarnaast koop ik af en toe de krant en ben daarenboven nog geabonneerd op een aantal (papieren) tijdschriften. Via dit abonnement heb ik ook toegang tot de elektronische versies, maar daar maak ik zo goed als nooit gebruik van.
Een aggregatiesite waarbij een redactie bepaalt wat er gepubliceerd wordt spreekt mij helemaal niet aan. Ofwel kies ik er bewust voor alle artikels van een bepaalde bron te lezen, bijvoorbeeld een krant of een specifieke website. Ofwel maak ik zelf mijn aggregatie van RSS-feeds. Deze aggregatie is overigens ver van perfect. Het zou handig zijn indien je zelf criteria kan aangeven in je aggregatie-tool : berichten over mijn woonplaats, berichten over mijn werkgever, berichten waarin verwezen wordt naar mijn blog (of een andere blog), berichten van een krant met uitzondering van de artikels uit de sport-rubriek, Twitter-berichten over een bepaald onderwerp. . . Oplossingen bestaan reeds om dit partieel mogelijk te maken, maar deze oplossingen zijn nog niet gebruiksvriendelijk genoeg.
Het aanbod van
Medium4You lijkt mij in plaats van een stap vooruit een stap achteruit te zijn. De criteria voor het selecteren van artikels zijn niet duidelijk, de rubrieken hebben bizarre omschrijvingen, de lijst van bronnen waaruit artikels geput worden is niet rechtstreeks beschikbaar (wel indirect door alle artikels af te lopen), een rubriek met de laatst toegevoegde berichten ontbreekt. Als gebruiker heb ik het gevoel dat met mijn mening geen rekening wenst te houde. Kan ik zelf aanduiden welke rubrieken mij interesseren ? Kan ik zelf de volgorde van de rubrieken aanpassen ? Waarom krijg ik artikels in het Frans indien deze mij misschien helemaal niet interesseren ? Waar zijn de RSS-feeds. De huidige versie van Medium4You lijkt mij dan ook eerder Web 1.0 dan Web 2.0 te zijn. Gelukkig staan er geen advertenties op de site. Of dit lang zo zal blijven is maar de vraag, want wie zal anders de kosten van dit initiatief op zich nemen ?
Het rijker maken van de functionaliteiten van persoonlijke aggregatiesites lijkt mij daarentegen wel een stap in de goede richting : meer selectiemogelijkheden, geavanceerde filtering, combinatie van bronnen, mooiere gebruikersinterface met veel keuzevrijheden, ...