Wafels

Daarstraks op de Meir te Antwerpen kreeg ik van een militant van de Lijst Dedecker een wafel toegestopt. Het motto van LDD is tegenwoordig : wij houden onze wafel niet. Het idee om slogans letterlijk in de praktijk om te zetten biedt natuurlijk een heleboel mogelijkheden. Een politicus kan ons niet enkel een appeltje voor de dorst beloven, maar voorbijgangers er ook eentje bezorgen. Je kan ook iedereen een een fles melk en een pot honing bezorgen, als je als politicus van overtuigd bent dat je er voor kan zorgen dat we binnenkort in het land van melk en honing zullen wonen. Personen die bij de bakker buitenkomen met een taart kunnen bijvoorbeeld ook een kers overhandigd krijgen.

Gestoofde peren zou ik daarentegen niet aan willekeurige voorbijgangers overhandigen, maar eerder bezorgen aan politieke tegenstanders. En om te laten weten dat je standvastig bent, kan je natuurlijk ook uitpakken met harde noten of met hardgekookte eieren. Je kan je tegenstanders ook een groot pak zout bezorgen, liefst grofkorrelig. Als je het als oppositiepartij niet meer neemt door de meerderheidspartijen in het parlement niet serieus genomen te worden, kan je hen een portie spek en bonen cadeau doen. Als je iets van je coalitiegenoten wil gedaan krijgen kan je hen niet enkel figuurlijk siroop om de mond smeren maar hen onmiddellijk een pot siroop bezorgen. Hopelijk zal er voor Leterme na Pasen iets meer inzitten dan een pakje vijgen.

Wie heeft er nog inspiratie ?