Pecha Kucha Vol 02 : been there, seen it
Gisterenavond was ik aanwezig op Pecha Kucha Vol 02. De eerste keer kon ik er niet bij zijn. Het was voor mij dus de eerste kennismaking met de Pecha Kucha formule. Deze houdt in dat de sprekers zich moeten houden aan 20 slides die elk 20 seconden lang getoond worden. Op het programma stonden 9 presentaties over zeer diverse onderwerpen gebracht door sprekers met een zeer diverse afkomst : Nik Baerten, Jean Paul van Bendegem, Salvatore Bono, Bart Cardinaal en Nadine Roos, 4 franstalige architecten, Levent Korkmaz, Jan van den Bergh, Joannes Vandermeulen en Angelo Vermeulen.
De formule 20 x 20 vraagt van de sprekers dat ze een strikte timing aanhouden. Gezien de grote opkomst op de eerste Pecha Kucha Night te Brussel en het grote aantal aanmeldingen voor Vol 02, kon toch van de sprekers verwacht worden dat ze zich goed zouden voorbereiden. Tot mijn grote ontgoocheling hadden verschillende sprekers spiekbriefjes nodig, die soms letterlijk afgelezen werden. Bij het aflezen van de briefjes vonden enkele sprekers het nodig hun rug aan het publiek te tonen. Bovendien bleken sommige sprekers niet in staat de opgelegde timing te respecteren, wat pijnlijk duidelijk werd omdat alle slides automatisch strikt 20 seconden getoond werden.
Gelukkig waren er toch een aantal interessante sprekers die een interessant verhaal op een aangename manier brachten. Professor Jean Paul van Bendegem bracht zijn 20 slides met vuur en overtuiging en stak met kop en schouders boven de andere sprekers uit. Ik miste echter de pointe in zijn verhaal, ik zag geen boodschap die hij de talrijke aanwezigen wilde overmaken. De presentaties van Jan van den Bergh (over het cijfer 8), van Joannes Vandermeulen (zullen er nog mensen zijn binnen 10.000 jaar) en Angelo Vermeulen (over de combinatie van computers, gaming, ecologie en algen) konden mij eveneens bekoren. De overige sprekers konden ofwel geen duidelijke boodschap brengen, of ze zagen hun presentatie louter als een gelegenheid om hun eigen realisaties of diensten voor te stellen.
De Pecha Kucha formule op zich is wel leuk. De formule zorgt er wel onverbidderlijk voor dat sprekers die geen duidelijk verhaal brengen, of die niet goed voorbereid zijn, of die de kunst van het geven van presentatie onvoldoende beheersen door de mand vallen. Ik hoop dat de organisatoren er in slagen de volgende keer een reeks sprekers voor te stellen die allen van hoog niveau zijn.
posted by Bruno Peeters @ 07:55
was er gisteren niet, wel op de eerste editie - ik had toen ook bij veel sprekers een sterk autopromo gevoel
I was at both events. Last time there was indeed some "advertising". This time it was less the case. But to be honnest it was also free "entertainment".
We can't deny that some speakers are stronger than others and that each of them have different strategies to fit the 20x20 format. This is exactly this diversity that I like. In one hour of pecha kucha you have seen very different things presented by various speakers, some good some less but all with a message. For instance, the theme of Professor Jean Paul van Bendegem was that "there is always a conection". The advantage is that if you don't like it you can just wait about 5 minutes and it moves on (sinceif it takes one minute before you find out you don't like it ;-) )
What I think is that the people who give a Pecha Kucha presentation put themselves at risk, so I try not to judge them until I have done it myself... Do you intend to give one pecha kucha presentation next time ?
Hi jf,
Thanks for the comments. I did like the format. You are correct that if there is a speaker you don't like, after 5 minutes he (or she) will be gone. The format does not allow to dive deep in a particular topic. It merely lets you taste from different dishes. I am thinking of attending also the next event - depending on the speakers and practical aspects (such as other appointments ...).
Heeft u ook een bedenking ?
<< Home