Deugdelijk bestuur

De CEO's van Fortis en Dexia zijn de laatste dagen zwaar onder vuur komen liggen naar aanleiding van de mogelijke vertrekpremies. Politici zoals Bart Somers en Caroline Gennez schieten met scherp naar de personen die volgens hen grote fouten gemaakt hebben. Het is volgens deze politici niet correct dat ze vorstelijk betaald worden.

De overheid heeft bedrijven er toe aangezet regels van deugdelijk bestuur te hanteren, in het vakjargon omschreven als corporate governance. Er is sinds 2004 enerzijds de code Lippens voor beursgenoteerde bedrijven. Daarnaast is er de code Buysse met aanbevelingen voor niet-beursgenoteerde ondernemingen.

Wat betreft de vergoedingen voor de bestuurders en bedrijfsleiders houdt corporate governance in dat de raad van bestuur beslist op voorstel van het bezoldigingscomité of renumeratiecomité. De taak van dit bezoldigingscomité bij Dexia wordt als volgt omschreven : "Het bezoldigingscomité doet voorstellen over: de criteria voor de bezoldiging van de voorzitter van de raad van bestuur en van de gedelegeerd bestuurder en, op voorstel van laatstgenoemde, de criteria voor de bezoldiging van de leden van het directiecomité; de toekenning van aandelenopties op basis van de algemene principes die door de raad van bestuur zijn vastgelegd."

In de raad van bestuur van Dexia (voor de kapitaalsverhoging) waren er vertegenwoordigers van de lokale overheden (de Gemeentelijke Holding) en van Arco (de Christelijke werknemersbeweging). Deze vertegenwoordigers hebben op voorstel van het bezoldigingscomité de vergoedingen goedgekeurd. De afscheidsvergoeding van CEO Axel Miller mag voor deze personen en voor de organisaties die ze vertegenwoordigen geen verrassing zijn.

Het is dan ook flauw van de huidige politici de contractueel vastgelegde vergoedingen onverantwoord vinden. Ten eerste moeten ze zich houden aan de regels van corporate governance. De overheid is overigens geen aandeelhouder van het beursgenoteerde Fortis Group waar Verwilst tijdelijk CEO en voordien lange tijd COO was. Ten tweede moeten de bedrijven zich houden aan contractueel vastgelegde afspraken, waarbij in het geval van Dexia politici en afgevaardigden van de werknemersbeweging betrokken waren. Ten derde moeten politici ook de hand in eigen boezem durven steken. Afscheidsnemende politici krijgen ook aanzienlijke vergoedingen, ongeacht van het feit dat ze goede prestaties neergezet hebben.

Als je wil weten of de bestuurders of directieleden van een beursgenoteerde vennootschap geld verdiend hebben met transacties van aandelen van het bedrijf waarin ze actief zijn, volstaat het een kijkje te nemen op de site van de CBFA. Daar kan je in de rubriek de Openbaarmaking van transacties van bedrijfsleiders alle transacties in detail bekijken. Zowel voor Fortis als voor Dexia zijn daar weinig spectaculaire transacties door de recent genoemde hoofdrolspelers terug te vinden.

Hoe dan ook 3 of 4 of 5 miljoen euro als afscheidspremie is een aardig bedrag. Iets minder (bijvoorbeeld 1 miljoen euro) zie ik zelf wel zitten als mijn persoonlijke afscheidspremie.