Vijf dingen die Clo nog niet wist ...

Clo vraagt mij naar 5 zaken die ze nog niet over mij wist. Vermits ze het zo braaf gevraagd heeft, mag u het hierbij ook weten ...

1. Toen ik in het eerste leerjaar auditie deed voor het koor van de school - dat over een zekere reputatie beschikte - liet men mij niet in het koor toe. Een tiental geleden, toen ik in een eerder klein dorp ben gaan wonen, vroeg men mij of ik zin had om deel te uit maken van de harmonie van het dorp. Ik heb het niet tot een auditie laten komen, zelf zingen of muziek maken ligt mij niet. Muziek consumeren daarentegen bevalt mij wel. Een blijvende frustratie over het afgewezen worden heb ik er gelukkig niet aan overgehouden.

2. In het secundair onderwijs was ik bedenker, uitgever en voornaamste auteur van een schoolkrantje. Dit krantje zorgde regelmatig voor wat heibel met leraars en de schoolredactie. Tijdens mijn studententijd aan de KULeuven was ik medewerker aan Veto, de studentenkrant. Nu besteed ik af en toe wat tijd in deze blog om mijn bedenkingen op de wereld los te laten. Misschien zit het schrijven mij wel in het bloed.

3. Binnen het bedrijf waar ik werk behoorde ik tot de eerste 4 personen die over een internet-aansluiting beschikten (toen nog bij Eunet). Ik was zelfs bedenker van de eerste domeinnaam, een draak van een term waarin beide namen (Nederlands en Frans) van het bedrijf samengenomen werden. Toen kwam het niet bij ons op om beide namen afzonderlijk te registeren. In de pers is er achteraf af en toe de spot gedreven met deze draak van een domeinnaam, die ondertussen gelukkig niet meer gebruikt wordt (maar wel nog steeds bestaat heb ik zojuist ontdekt).

4. Tijdens mijn jaren op de secundaire school te Antwerpen zag ik verschillende schoolgenoten de stap zetten naar rookstokjes, meestal in zelfgerolde versie. Om stoer te doen heb ik dan ook maar eens een pakje Drum gekocht. Eigenlijk beviel mij dit helemaal niet, zodat het bij deze enige aankoop gebleven is. Ik vermoed zelfs dat ik mijn pakje Drum nooit helemaal geconsumeerd heb. In die periode kwam ik af en toe wel eens in de hardere cafés in het centrum van Antwerpen (zoals De Muze en nog enkele cafés waarvan de naam mij nu ontsnapt). De rook was daar meestal niet te harden. Eén keer zei mijn vaste maat dat er shit gerookt werd en dat je dat goed kon ruiken. Mij ontging dit helemaal, mijn reukzin was hiervoor blijkbaar niet gevoelig.

5. De laatste jaren aan de universiteit was ik studentenvertegenwoordiger in de Academische Raad, toen het hoogste orgaan aan de KULeuven waar studenten vertegenwoordigd waren. De vergaderingen vonden toen steeds plaats in de Faculty Club aan het Groot Begijnhof, vlakbij de ring rond Leuven. Voor een bepaalde vergadering spande het er om, er was een studentenbetoging aangekondigd. Toen wij met z'n vieren (de studentendelegatie) naar de Faculty Club gingen zagen we dat de ganse zandvlakte voor de Faculty Club (nu is dit de aangelegde parking en het Faculty Club hotel) dat anders volstond met bussen van een nabij gelegen BLO-school volledig was leeggemaakt. Het werd bezet door een heleboel overvalswagens en waterkanonnen van de toenmalige Rijkswacht en rijkswachters in gevechtsuitrusting. Waarover het toen ging herinner ik mij niet meer, wat ik mij nog wel herinner is dat het vergaderen achter een dergelijk beleg binnen wel een speciale sfeer gaf. Na afloop van een heleboel vergaderingen van de Academische Raad - waar er af regelmatig meningsverschillen waren tussen de studentendelegatie en de academische overheid - gingen we meestal tesamen op de lappen, de meningsverschillen waren toen al lang aan de kant geschoven. Ooit hebben we meegemaakt dat twee decanen het stevig oneens waren over het feit wie de rekening mocht betalen.

Ik geef met plezier dit stokje door aan enkele jongere personen die ook enige binding met Leuven hebben of hadden. Benieuwd wat zij te onthullen hebben ... Hier vliegt het stokje de deur uit : yab, Goya, Karel, Dieter en Pieter.