Nogmaals openbaar vervoer

Gisteren heb ik nogmaals een poging gewaagd met het openbaar vervoer mijn werkplek te Brussel te bereiken. De heenreis vertrok van Leefdaal. Daar nam ik de bus 317 naar metrostation Kraainem. De bus was redelijk stipt, slechts vier minuten vertraging in Leefdaal. Deze bus neemt de Tervuursesteenweg naar Tervuren (de N3). Elke ochtend loopt het verkeer op deze gewestweg hopelijk in de knoei ter hoogte van de Britse school te Tervuren, in de buurt van het Afrikamuseum. Veel ouders brengen hun kinderen immers met de wagen naar die school.

In Tervuren kon ik kiezen om te blijven zitten op de bus tot metrostation Kraainem, ofwel om tram 44 naar metrostation Montgomery te nemen. Ik besloot te blijven zitten. De bus leidde mij door een aantal wijken van Tervuren, Wezenbeek en Kraainem waar ik voordien nog niet geweest was. Gelukkig waren er geen verkeersopstoppingen meer, zodat de bus geen bijkomende vertraging opliep. Aan de terminus bedroeg de vertraging ten opzichte van de dienstregeling meer dan 20 minuten.

Ik daalde vervolgens in het metrostation af en moest slechts enkele minuten wachten op een metrostel. Na een overstap in metrostation Kunst-Wet kwam ik uiteindelijk na één uur en 20 minuten aan op mijn werkplek. Met de wagen varieert de rijtijd van 40 minuten tot uitzonderlijk meer dan een uur. De kans bestaat dat ik iets minder lang onderweg zou geweest zijn indien ik in Tervuren zou gekozen hebben voor tram 44.

Voor de terugweg had ik gekozen voor de trein. Eerst een trein van Brussel Noord naar Leuven en vervolgens een trein richting Oud-Heverlee. Het bemachtigen van een ticket was de eerste uitdaging. De wachtrij aan de loketten was aanzienlijk. Gelukkig bemerkte ik een automaat waar ik ook terecht kon. Met een ticket in de hand moest ik vervolgens een trein richting Leuven kiezen. Ik koos voor de P-trein van 17u04. Het perron stond aardig vol. De omroepster deelde iets na 17u mee dat de trein er aan kwam. Een heleboel reizigers - waaronder ikzelf - keken uit naar het opduiken van de trein. Bij het wachten aan de ticketautomaat had ik al gemerkt dat een heleboel treinen richting Leuven en verder vertraging hadden opgelopen. Door de mededeling van de omroepster vertrouwde ik er op dat mijn trein er op tijd zou zijn. In Leuven had ik normaal gezien 10 minuten overstaptijd.

De volgende trein naar Leuven was de trein naar Eupen van 17u06. Ik besefte pas dat ik beter die trein genomen had toen die andere trein het station uitreed. Op het perron waar ik stond had ik geen enkele aankondiging van die trein gehoord. Na de derde aankondiging dat de trein naar Leuven/Ans er zo dadelijk zou aankomen, reed de trein effectief het station binnen. Spijtig genoeg voor mij was dit met een vertraging van meer dan 10 minuten. Aangekomen in Leuven deed ik een spurtje naar het perron voor de trein richting Oud-Heverlee. Maar deze trein bleek niet gewacht te hebben, tot mijn ontgoocheling en deze van enkele andere reizigers. Een volgende trein zou nog 20 minuten extra wachttijd vragen. Het alternatief met de bus zag ik niet zitten (mijn vorige ervaring was daarvoor iets te negatief). Bijgevolg deed ik beroep op een persoonlijke hulplijn om mij te komen oppikken aan het Leuvens station. Mijn reistijd van mijn werkplek tot het Leuvens station bedroeg toen al 50 minuten en dan was ik nog niet thuis.

De vertragingen opgelopen zowel tijdens de heen als de terugreis bevielen mij helemaal niet. Als autobestuurder heb je de indruk dat je soms nog vat hebt op de situatie, bijvoorbeeld door een andere route te kiezen. Als gebruiker van het openbaar vervoer had ik gisteren deze indruk helemaal niet. Een zeer sterke fan van het openbaar vervoer zie ik mij op korte termijn niet worden. Het traject met de wagen vraagt mij minder tijd en geeft mij meer flexibiliteit en comfort.