Een dagje openbaar vervoer

In de vakantieperiode had mijn werkgever alle personen die met de wagen zich naar het werk begeven gevraagd of ze op maandag 22 september gebruik zouden maken van het openbaar vervoer. Werknemers die dit zagen zitten kregen gratis tickets, voor de NMBS, De Lijn, MIVB of TEC. Dit initiatief kaderde in de week van vervoering.

Ik vond dit wel een interessant initiatief en meldde mij aan. Ik koos er voor gebruik te maken van De Lijn (bus naar het station) en de trein (Leuven - Brussel). Wat ik toen nog niet wist, was dat ik zoonlief die dag nog school moest brengen en afhalen. Leuk detail was dat hij die dag met de fiets naar school moest gaan. Het traject werd dus eerst fiets, vervolgens bus gevolgd en tenslotte trein. En 's avonds deze vervoersmiddelen in de omgekeerde volgorde.

Iets voor 8u vertrokken we met de fiets voor een tochtje van 20 minuten. De fiets werd op school achtergelaten en ik begaf me 100 meter te voet naar de bushalte vlakbij de school. Iets minder dan 10 minuten later was er een stadsbus. De bus deed er zo'n 25 minuten over om het station te bereiken. Vermits ik absoluut niet op de hoogte was van de dienstregeling moest ik goed kijken wanneer en op welk perron de volgende rechtstreekse trein naar Brussel vertrok. De keuze viel op de trein van 9u richting Knokke-Blankenberge. De trein stond al op het perron en ik zocht me een zitplaats in de dubbeldektrein. Stipt om 9u vertrok de trein. Vanaf Diegem begon de trein sterk te vertragen en zelfs af en toe te stoppen in the middle of nowhere. Iets voor half tien reed de trein Brussel Noord binnen, mijn eindhalte. Gelukkig is mijn werkplek vlakbij het Noordstation zodat ik iets na half tien op kantoor toekwam, ruim laat dus. Totale duur van de heenreis (fiets/bus/trein) was ongeveer 100 minuten.

Voor de terugreis aan te vatten keek ik toch eventjes op www.b-rail.be. Rond 16u30 zijn er verschillende rechtstreekse treinen. Iets voor 16u40 sta ik op perron 5 te wachten op de trein naar Leuven/Landen. Volgens de dienstregeling van de website zou deze trein er 20 minuten over doen. Juist op tijd komt de trein er aan. De trein heeft afgesloten coupés van 6 personen. Ik stap een coupé binnen waar nog enkele vrije plaatsen zijn. De andere reizigers blijken Franstaligen te zijn die het onder meer hebben over fiscale voordelen van personen woonachtig in Vlaanderen (zelfs voor Franstaligen). Tot mijn verbazing stopt deze trein meerdere keren tussen Brussel Noord en Leuven. De 20 minuten reistijd blijken uiteindelijk meer dan 30 minuten te worden. Mijn fout, ik had in het station maar beter moeten uitkijken.

Ik begeef me te Leuven naar het busstation naar het treinstation en ga op zoek naar een stadsbus. Stadsbus 8 staat aangekondigd om 17u20 op perron 4. Verschillende andere bussen staan met vertraging aangekondigd, bus 8 gelukkig niet. Om 17u20 is er geen bus te zien en verdwijnt bus 8 van het aankondigingsbord, zowel van het algemene bord als van het signalisatiebord aan perron 4. Bizar want ik heb geen bus zien voorbijrijden. Ik ga op zoek naar het tijdstip van de volgende bus. Dit wordt stadsbus 7 om 17u35. Plots om iets voor 17u30 duikt bus 8 alsnog op. Ik schuif aan en bemachtig achteraan de bus een zitplaats. Rond 17u30 zet de bus zich in beweging, en duikt de Bondgenotenlaan in. De bus baant zich schokkend en slingerend tussen de fietsers en dubbelgeparkeerde wagens een weg doorheen Leuven en Heverlee. Aan de verschillende haltes in het centrum moet de bus telkens een massa nieuwe reizigers opnemen, wat uiterst traag verloopt. Tegen 18u ben ik in de buurt van de school van zoonlief, zo'n 50 minuten na mijn aankomst te Leuven. Zoonlief is blij mij eindelijk te zien. We springen op onze fietsen en tegen 18u20 zijn we thuis. Totale duur van de terugreis was meer dan 100 minuten.

Mijn belevenissen geven mij een "neen dank u gevoel". Dit experiment is goed voor een enkele keer, maar zeker niet voor herhaling vatbaar. Vooral het traject met de bus viel dik tegen qua tijdsduur en in de terugreis ook qua stiptheid. Van personen die met de wagen naar Brussel gaan wordt wel eens gezegd dat ze gestresseerd toekomen op hun werkplek. Zelf heb ik daar weinig last van. Het traject in de wagen laat mij toe naar de radio te luisteren. Vandaag heb ik bijgevolg de laatste nieuwtjes van de N-VA perikelen zowel 's morgens als 's avonds niet kunnen volgen - niet dat het overigens enig verschil zou gemaakt hebben. Door het feit dat ik geen regelmatige pendelaar ben, ben ik niet op de hoogte van de dienstregeling en de perrons. Dit veroorzaakte toch een vorm van stress.

Bus en trein geven wel aanleiding tot het beter kunnen observeren van medereizigers en ongewild aanhoren van conversaties. Gelukkig mag er op de bussen en de treinen niet meer gerookt worden. Op de perrons daarentegen stegen nog stevige walmen op en werden peukjes in willekeurige richting, maar in enkele keren toch zeer dichtbij, weggegooid. Een ding heeft dit dagje openbaar vervoer mij alvast opgeleverd, namelijk inspiratie voor dit bericht. Volgende dagen zal ik mijn inspiratie elders moeten zoeken.