Regeringsvorming als een TV programma

De regeringsvorming sleept al geruime tijd aan. Het ziet er bovendien naar uit dat er nog weinig fut in zit. Inspiratie voor een nieuw elan voor de regeringsvorming zou kunnen gehaald worden uit de formats die de laatste jaren op TV te zien waren.

Big Brother
De politici worden in een afgesloten ruimte gestoken. De politici moeten in groep opdrachten afwerken (bijvoorbeeld het regeerakkoord opstellen en praktisch uitproberen). Indien de opdrachten niet succesvol zijn wordt de groep collectief gestraft, bijvoorbeeld minder copieus eten en drinken of zelfs helemaal niets. Elke dag moeten de politici biechten en daarbij onthullen hoe de relaties onderling zijn. Met een zekere frequentie wordt de politicus die het slechtst in de groep ligt, zowel volgens de deelnemers als volgens de buitenwereld die nauw toekijkt, verwijderd. De overwinnaar, de politicus die het langst aan boord blijft, wordt premier.

De Mol
De politici vertrekken op een meerdaagse tocht, waarbij dagelijks opdrachten moeten afgewerkt worden, zoals het uitschrijven van hoofdstukken uit het toekomstige regeerakkoord. Eén van de deelnemende politici speelt een dubbele rol, hij of zij is de saboteur. Het is de bedoeling dat de overige politici zowel de opdrachten goed afwerken (het regeerakkoord opstellen) als de saboteur ontmaskeren. Gezien de huidige spanningen tussen de politici kan misschien een omgekeerde versie geprobeerd worden : zoek tussen de saboteurs de enige politicus die het goed meent.

Temptation Island
De politici worden op een tropisch eiland geplaatst. Ze worden van hun adviseurs gescheiden, die bevinden zich op een naburig eiland. Op het eiland van de politici bevinden zich ook mooie, jonge, bereidwillige alternatieve adviseurs (rekening houdende met de seksuele voorkeuren van de afgezonderde politici). Het is de bedoeling na te gaan hoe lang de politici kunnen weerstaan aan de verlokkingen van de alternatieve adviseurs. De alternatieve adviseurs streven er immers naar zo snel mogelijk een regering te vormen. Af en toe worden de politici opnieuw geconfronteerd met hun eigen adviseurs, waarbij duidelijk zal worden hoeveel toegevingen ze al gedaan hebben.

De Ronde
De regeringsvorming wordt gekoppeld aan een sportmanifestie die op één dag plaats vindt. Tegen het einde van de sportmanifestatie moet alles uitgeklaard zijn : op wie wordt euthanasie toegepast, wie wordt wegens obstructie meegenomen door de politie, wie kan zijn emoties niet beheersen, wie moet berusten in zijn of haar misstappen, wie komt er niettegenstaande alle tegenslag toch beter uit, ...

Thuis
We zijn vertrokken voor een reeks van honderden afleveringen zonder duidelijk einde. Elke dag is er een nieuwe aflevering. Telkens zijn er onverwachte wendingen, zelfs een verdwijning of een moord wordt niet uit de weg gegaan. Wie doet het met wie, wie komt er uit de kast, wie wordt uit de reeks geschreven, ... Indien een politicus het zelf niet meer ziet zitten, kan hij op eigen verzoek vervangen worden door een collega politicus. Indien een politicus niet goed zijn rol vervult of buitenissige eisen begint te stellen, kan de regisseur ingrijpen en de politicus naar een ver land laten vetrekken. Een andere mogelijke scenariowending is dat een politicus uit lang vervlogen tijden plots opnieuw opduikt, al dan niet in een jongere gedaante.

De Kampioenen
Een bonte bende politici verzamelt in een aftandse kantine, waar ze gesponsorde dagschotels à volonté kunnen nuttigen. Naast de politici bevinden er zich in de kantine ook een schare personen wiens taak er in bestaat louter aanwezig te zijn, van hen wordt geen actieve inbreng verwacht buiten het ondergaan van de tournées générales. Als de politici de kantine verlaten moeten ze op het nabij gelegen voetbalveld laten zien dat ze van voetballen ook niet veel afweten. De leider van de politici is niet vies van platvoerse uitspraken. Hij (of zij) neemt ook niet zo nauw met principes van ethisch onderhandelen, maar al bij al blijft het onschuldig want goed bedoeld. Tussen de aanwezige politici ontstaan telkens allerlei misverstanden, die gelukkig vrij snel opgelost worden. Het probleem is dat er niet echt naar een einde toegewerkt wordt, de kolder blijft jarenlang aanslepen.

Zonde van de zendtijd
In verschillende afleveringen van Zonde van de zendtijd werden de politici met stuntelige interviewers en onverwachte gebeurtenissen geconfronteerd. In de variant worden de rollen omgedraaid. De politici spelen een spelletje met de journalisten. Ze doen alsof ze de vragen niet begrijpen, ze antwoorden naast de zaak, ze huren personen in die de journalisten hinderen tijdens het afnemen van de interviews, ze proberen hardnekkig de aandacht te zoeken, ze proberen zich weg te steken, ... De vraag is of dergelijk gedrag wel zo ver ligt van de realiteit.

En heeft u nog suggesties voor bijkomende programma's ?