Ouderverenigingen

Het afgelopen weekend was er enige heisa rond het feit dat de koepels van ouderverenigingen een stijging merking van het aantal aangesloten ouderverenigingen (zie bijvoorbeeld in dit artikel in De Standaard). Deze stijging wordt in de pers toegeschreven aan het feit dat de ouderverenigingen moeten dienen om de scholen financieel bij te springen. Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet vond het al nodig om het vingertje op te steken. Hij vindt de praktijk 'ontoelaatbaar'. Volgens de minister volstaan de subsidies van de overheid, zodat scholen geen nood hebben aan extra geld. De minister kondigde bovendien aan dat hij zou optreden tegen de ouderverenigingen.

Ik ben zelf lange tijd actief geweest in een ouderraad van een lagere school. Wij hadden al voor de invoering van de maximumfactuur al een traditie om de (niet onaanzienlijke) opbrengst van een aantal activiteiten te besteden aan ondersteuning van de school. Wij kozen er voor de school niet te ondersteunen in de basiswerking, maar wel voor extra's te zorgen zoals speeltuigen op de speelplaats, een zandbak, een fietsenstalling of lekkers tijdens het bezoek van de Sint. Het stond de ouders met kinderen op school steeds vrij om al dan niet aanwezig te zijn op de activiteiten van de ouderraad of om zelf een handje toe te steken op de activiteiten. Is het nu echt nodig dat de minister dergelijke acties moet afkeuren ? Kan het schenken van gelden aan een school door een feitelijke vereniging overigens wel verboden worden ?

De invoering van de maximumfactuur heeft voor enkele scholen wel duidelijk merkbare negatieve gevolgen gehad. Ik ken via een kennis het verhaal van een school die zich op ruime afstand bevindt van een openbaar zwembad. Het vervoer naar het zwembad is enkel mogelijk met een te huren autobus. De kosten voor dit vervoer moeten af van de 60 euro die jaarlijks mag gevraagd worden. Dit heeft tot gevolg dat deze school ervoor gekozen heeft veel minder uren zwemmen te voorzien. De extra subsidies wegen niet op tegen de kosten die vroeger volledig mochten doorgerekend worden aan de ouders. Eigenlijk is het niet rechtvaardig dat minder gunstig gelegen scholen geen compensatie krijgen voor de extra vervoerskosten, bv voor educatieve schooluitstappen of verplaatsingen naar het zwembad of sportinfrastructuur.

Universiteiten en business schools proberen meer en meer te rekenen op hun alumni om zo een extra inkomensbron te bekomen naast de subsidies van de overheid. Zal de minister van Onderwijs dan ook het vingertje opsteken en verbieden dat de alumniverenigingen (met vaak verschillende captains of industry aan het roer) hun alma maters financieel ondersteunen ?