Music For Life 2009
Dit jaar is het Music For Life circus net als vorig jaar neergestreken in Gent. Het is hartverwarmend te zien dat een heleboel mensen zich door een dergelijke actie aangesproken voelen, daardoor zelf de meest diverse acties opzetten of gretig hun portefeuille bovenhalen. Het resultaat is dat deze actie een enorme hoeveel geld oplevert. Het eindbedrag is op het ogenblik dat ik dit bericht schrijf nog niet gekend. Het zou mij verbazen dat het bedrag van vorig jaar niet opnieuw zou overtroffen worden.
Het mooie is dat er vanuit de Twitter gemeenschap ook diverse initiatieven opgezet werden. Er is de "Ik tweet for Life! http://avartize.com/TweetsForLife/ #tfl #mfl09" actie. Twitter gebruikers kunnen een aangepaste versie van hun profielfoto - met Stubru logo - opladen. Tweet for Life hield in dat 49 Twitter gebruikers tijdens Music For Life hun eigen tweets gesponsord hebben, wat 644 euro opgeleverd heeft.
Het is natuurlijk fijn dat een heleboel personen gemobiliseerd worden door Music For Life. Vanuit eigen ervaring weet ik hoe moeilijk het is voor vrijwilligers om voor een goed doel geld in te zamelen. Het probleem is dat Music For Life heel veel aandacht naar zich toe trekt, wat ongetwijfeld ten nadele komt van andere vrijwilligersacties. Als iemand al gul geschonken heeft aan Music For Life zal de bereidheid om op korte termijn nogmaals een gul bedrag te schenken aan een volgende actie heel klein zijn.
Een ander fenomeen waar toch even kan bij stilgestaan worden is de bereidheid van bedrijven en allerlei organisaties om zeer grote bedragen te komen aankondigen op de radio. Op zich is daar natuurlijk niets mis mee. Maar er zijn toch talrijke initiatieven die kunnen gesponsord worden, zowel dichtbij als veraf. Zitten al die bedrijven en organisaties echt zo hard in met malaria, of is het omdat de Music For Life actie zo'n grote media-aandacht krijgt ? Wie herinnert zich nog de concrete doelen van de Music For Life acties van de voorbije jaren ? Het feit dat het glazen huis twee keer in Leuven stond en vorig jaar ook in Gent zal wel bekend zijn. De goede doelen van de voorbije jaren lijken mij al sterk verdrongen te zijn. Pro memorie, de opbrengst van Music For Life 2006 (2,7 miljoen euro) werd besteed aan slachtoffers van landmijnen, de opbrengst van Music for Life 2007 (3,35 miljoen euro) was bedoeld om het tekort aan drinkbaar water te bestrijden, Music For Life 2008 leverde 3,5 miljoen euro op voor Moeders op de vlucht voor oorlog en geweld.
Music For Life is zeker een geslaagde campagne om een heleboel zaken in het middelpunt van de schijnwerpers te plaatsen. In de eerste plaats is er natuurlijk StuBru met de drie helden in het glazen huis (Sam De Bruyn, Sofie Lemaire en Siska Schoeters). Vervolgens is er natuurlijk ook het Rode Kruis dat nogmaals een zeer mooi bedrag zal ontvangen. Daarnaast zijn er de talrijke bedrijven die ofwel rechtstreeks sponsoren of die van de gelegenheid gebruik maken om een graantje mee te pikken. Dit gaat van grote bedrijven die tijdens de radio-reclame voor ieder gekocht product een bijdrage te doen tot de fans van cafés die tijdens de live uitzendingen op TV krampachtig een bordje omhoog steken met de naam van hun café. Dan zijn er ook nog de artiesten die hun een beetje publiciteit kunnen meepikken door een liedje te komen zingen in het glazen huis of op een Music For Life event. Tenslotte zijn er nog de vele Vlamingen die eindelijk eens een zegje kunnen doen op radio en op TV, die hun one minute of fame kunnen beleven voor het glazen huis.
Het spijtige is dat de radiouitzendingen van Music For Life na een tijdje beginnen te vervelen. Het is altijd van hetzelfde liedje. Veel variatie is er niet in de uitzendingen en het gerinkel van de kassa begon mij na een tijdje toch serieus te enerveren.
En hoe gul zullen de Vlamingen en de Vlaamse bedrijven binnenkort zijn als er hen gevraagd wordt een bijdrage te doen voor ziekten zoals gele koorts, lepra, HIV, ebola-virus, mucoviscidose, of voor het vermijden van kindersterfte, verzorging van oorlogsslachtoffers, opvang van slachtoffers van natuurrampen, opvang van daklozen, opvang van asielzoekers, bestrijding van armoede, verhogen van de scholingsgraad, onderwijs voor meisjes (zoals bijvoorbeeld in Afghanistan), opkomen voor mensenrechten, aanklagen van oorlogsmisdaden, opbouwen van infrastructuur, uitbouwen van degelijke juridische structuren, opkomen voor personen die gevangen zitten omdat ze voor hun mening uitkomen, ...
Rik Torfs beweert in zijn laatste boek "Wie gaat er dan de wereld redden?" dat absolute solidariteit zeer moeilijk vol te houden is, en ik denk dat hij gelijk heeft. We kunnen niet én solidair zijn voor daklozen in Brussel, én voor Palestijnen, én voor Afrikaanse kindertjes, ... Die absolute solidariteit verlangen van mensen zou wel zeer naïef zijn.
Vroeger was er vooral Levenslijn (VTM), en daarvoor Welzijnszorg (nu actief met http://www.soepopdestoep.be), en Broederlijk Delen, en 11.11.11, en de Damiaan-actie, ... Vergeet ook niet dat omdat ze minder in de media komen dat ze geen geld inzamelen he.
En dan mag je ook niet vergeten dat we sowieso al via de belastingen al aan "ontwikkelingshulp" (dat is een verkeerde term, bij gebrek aan beter) steunen (bvb het leger in Libanon, Afghanistan, VN-missies, ...)
Heeft u ook een bedenking ?
<< Home