B.V.L.G.

Mijn Initialen - Bedenkingen van en over mezelf, over business, over het webgebeuren, over social media, over alles rondom mij

29 juni 2011

Twunchq

Gisteren vond de vierde twunchq plaats. De twunchq is een variant op de oorspronkelijke twunch formule. Deze variant is bedacht door minister Vincent Van Quickenborne. Een twunch hield oorspronkelijk in dat enkele personen via Twitter afspraken op een middag in een restaurant, typisch een fast food of een wok resto. Doel van een twunch is het elkaar ontmoeten en wat bijpraten. Op de twunchq's liggen er massa's broodjes klaar voor de aangemelde personen. Deze zijn ook in veel grotere getale aanwezig dan voor de "gewone" twunches. Het voornaamste verschil zit 'm in de presentaties die gebracht worden. Elke twunchq had een specifiek thema. De twunchq van gisteren had maar één spreker, maar dan een klepper van formaat, meer bepaald Geert Noels. Het thema van zijn presentatie was "Economie en sociale media".

Ik heb zojuist nog 348 tweets gevonden waarin de term "twunchq" voorkwam. Via wordle.net is het zeer eenvoudig een woordenwolk aan te maken voor deze tweets. De eerste woordenwolk bevat alle tweets, zonder enige opkuis. In deze versie vallen maar drie woorden op : twunchq, @geernoels en @vincentvq.


In de tweede variant heb ik de term "twunchq" uit de tweets verwijderd, net als "RT" (de retweets). Het resultaat is dat nog steeds twee woorden dominant zijn.


Indien de twitteraccounts van belangrijkste twee personen op hun beurt ook verwijderd worden komt een plaatje naar voor waarop nog andere woorden duidelijk te herkennen zijn.


Het was er interessant, leuk, druk en bijgevolg ook zeer warm. U kan de opname van de livestream nog steeds bekijken op ustream.tv. De slides zullen binnenkort ongetwijfeld ook wel ergens gepubliceerd worden. Via de blogs van Vincent Van Quickenborne en Geert Noels zal dit zeker aangekondigd worden.

28 juni 2011

#aus11 dag 4 Kötschach-Mauthen - Brussel

Op de laatste dag van de pers naar Oostenrijk stond eerst nog een stevige wandeling op het programma. Iets na 9u stond Peter, de gepensioneerde geologieprofessor, ons op te wachten, tesamen met zijn vrouw. Daarvoor hadden we nog van Barbara, de eigenares van het Schlank Schlemmer Hotel Kürschner in Kötschach-Mauthen een rondleiding gekregen in de wellness ruimtes. Tijd om te relaxen op het hooibed of in het wijntonnen die badtobbes geworden waren was er niet. We namen afscheid van Barbara en we volgende met onze huurauto de X3 van Peter. Op een bepaald ogenblik sloeg Peter een zijwegje in, dat nog geasfalteerd was. Een beetje verder werd de weg versperd door een bareel. De sleutel was snel gehaald in het nabijgelegen huis. Vervolgens reed de X3 ons voor op de niet meer geasfalteerde rotsweg. Een X3 is duidelijk beter geschikt om een dergelijke weg af te leggen. Na een 15-tal haardspeldbochten en talrijke gewone bochten zetten Peter zijn wagen aan de kant. Van deze plek zouden we te voet verder trekken.



Tegen een stevig tempo trokken we hogerop. Peter wou ons absoluut een blik doen werpen op de meest zuidelijk gelegen gletsjer van Oostenrijk. Uiteindelijk komen we aan op de Hinterjoch, op 1900 meter hoogte, met zicht op de gletsjer (alhoewel gedeeltelijk verborgen achter de wolken). We keken ook uit op de Plockenpas, één van de plaatsen waar beide strijdende partijen tijdens de Eerste Wereldoorlog verdedigingscomplexen uitgewerkt hadden. Vanop deze plaats doet Peter een telefoontje om te laten weten dat we iets later aan de lunch zouden zijn.



Vervolgens ging de wandeling naar het andere uiteinde van de kam, waar een kruis opgericht was.



Vanaf het kruis werd de afdaling ingezet, waarbij Peter al snel uit het zicht verdween. Zelfs zijn vrouw hield een stevig tempo aan. De drie Belgen moesten moeite doen om haar te volgen. Zonder gebroken benen of armen kwamen we terug aan de vertrekplaats. Nu restte ons nog de afdeling met de wagen naar de bewoonde wereld, langs de talrijke haarspeldbochten. Af en toe voelden we dat de onderkant van de C-Max contact maakte met de ondergrond. Een oliespoor was gelukkig niet te bespeuren achter ons. Terug in de bewoonde (en geasfalteerde) wereld, reed Peter ons voor naar een hotel-restaurant enkele dorpjes verder, locatie van de laatste lunch van deze reis. Op advies van de vrouw van de professor bestelden we nudeln aus Kärtnen. Tijdens de lunch kregen we nog extra gezelschap, van Gerlinde, de curator van het Geopark museum in Karinthië. Na de lunch met de verrassend lekkere nudeln - eigenlijk grote ravioli's - reden we eventjes verder naar het Geopark museum zelf. We kregen nogmaals een zeer persoonlijke rondleiding van Gerlinde. Zij bleek overigens een deel van haar studies aan de universiteit van Gent in België gedaan te hebben. Het kleine maar modern aandoend museum leek best interessant, zowel voor doorgewinterende geologen als voor toevallige passanten. Vooral de passie van de curator kwam zeer overtuigend over.



Lang kunnen we in het Geopark museum niet blijven, we moeten nog een vliegtuig halen. Het is nog zo'n anderhalf uur rijden naar de luchthaven van Klagenfurt. We gooien de tank van de huurwagen opnieuw vol en leveren de sleutels in. Dan gaan we op zoek naar de tickets. Uit de computer rollen zowel de boarding pass voor de eerste vlucht naar Wenen, als voor de tweede vlucht naar Brussel. Het propellervliegtuig heeft onderweg wat last van turbulentie. De vlucht naar Wenen neemt gelukkig maar een uurtje in beslag.



Op de luchthaven van Wenen gingen we op zoek naar de andere deelnemers aan de persreis. Een eerste groep was snel gespot, zij hadden een eerste vlucht vanuit Salzburg. Dan was het nog even wachten op de laatste twee groepen die van Innsbruck moesten komen. Vervolgens komen de straffe verhalen van de verschillende groepen naar boven. Het was pas na negen als we op het vliegtuig kunnen, om iets na elf weer op Belgische bodem te staan. Dan was er weer de lange wandeltocht van Pier A naar de bagageband. Even wachten op de bagage, afscheid nemen van de reisgenoten en uiteindelijk de wagen opzoeken. De #aus11 reis is achter de rug.

Zie ook de belevenissen van de andere dagen
#aus11 dag 1 Brussel - Berliner Hütte
#aus11 dag 2 Berliner Hütte - Zell am Ziller
#aus11 dag 3 Zell am Ziller - Kötschach-Mauthen

#aus11 dag 3 Zell am Ziller - Kötschach-Mauthen

De eerste dag van de persreis bestond uit de verplaatsing van Brussel naar Oostenrijk en de wandeling naar de Berliner Hütte. De dag nadien stonden enkele attracties in het Zillertal op het programma.

De derde dag (19 juni) bestond eerst uit de verplaatsing van het Zillertal naar Karinthië. Daarvoor moesten we afscheid nemen van het hotel Theresa in Zell am Ziller. Bij het afscheid kregen we van de dame van het huis/hotel nog een tasje, met de zoveelste persmap en daarenboven nog een fles wijn. Deze extra bagage konden we nog kwijt in de koffer van de huurauto. We hadden geluk, de zon scheen en de neerslag van de afgelopen dag en nacht verdween als een witte nevel naar boven. De weg lag er bijgevolg prima bij.



Het roadbook bepaalde dat we tegen 12u in Kötschach-Mauthen in Karinthië moesten zijn. Een route was ons niet opgegeven, we mochten blijkbaar zelf kiezen. In de bergen zijn er echter niet zo veel mogelijkheden om zich van de ene locatie naar de andere te begeven. De Gerlos-pas was de eerste evidente keuze. Vanop de pas hadden we normaal gezien beneden in het dal de Krimml waterval, de grootste van Oostenrijk, moeten zien liggen, maar de nevel verborg voorlopig het zicht. In Mittersil moesten we kiezen of we de Felbertauern tunnel namen, of de route langs Heiligenblut. De eerste route was korter, de tweede route een pak langer, maar ze leidde ons wel langs de Grossglockner, de hoogste berg van Oostenrijk. De Grossglockner Hochalpenstrasse zou best de moeite zijn, natuurlijk als het weer een beetje meezit. En dan was niet echt het geval. In Mittersil zag het er naar uit dat de route naar Kaprun, richting Grossglockner Hochalpenstrasse, ons nog een stevige portie regen zou opleveren. Bovendien kwamen we ook zo'n beetje in tijdsnood. Noodgedwongen viel de keuze dus toch op de Felbertauern tunnel, een brede, mooie en rustige route. Aan de zuidkant van de tunnel werden we verwelkomd door een stralende zon. Tijd om even de benen te strekken en de obligate foto's te nemen.



Van de Felbertauern tunnel leidde de GPS ons over Matrei en Lienz naar Karinthië. De locatie Kötschach-Mauthen was mij voor deze reis nog niet bekend. Het weer werd beter naar mate we vorderden. Aan de vallei merkten we ook dat het klimaat aangenamer werd, er stonden zelfs fruitbomen langs de weg. Onze GPS leidde ons rechtstreeks naar het Schlank Schlemmer Hotel Kürschner. Deze keer waren we maar een kwartiertje te laat. Susanna, een medewerkster van Toerisme Karinthië, stond ons op de parking al op te wachten. We krijgen de volgende persmap en een tasje met enkel attenties. Het was ondertussen middag en bijgevolg tijd voor de maaltijd. Aan tafel schoven naast Susanna, nog twee personen aan, Peter, een gepensioneerde geologie professor en Jan, de gids voor de wandeling van de namiddag. En af en toe liep Barbara, de uitbaatster van het hotel langs aan onze tafel. Het Schlank Schlemmer Hotel Kürschner wordt al meer dan 200 jaar door dezelfde familie uitgebaat, iets waar de uitbaatster zeer trots op was.

Peter en Jan legden ons uit dat het programma voor zondagnamiddag en maandagmorgen omgewisseld werd, om zeker te zijn van de optimale weersomstandigheden. Na de lunch stapte Jan mee in onze auto en toonde ons op weg naar Laas, een deelgemeente van Kötschach-Mauthen. In deze deelgemeente nam Jan ons mee naar enkele geologisch interessante plaatsen. In de eerste plaats was dit een versteende boom van meer dan 200 miljoen jaar oud, nadien was er nog een historische hoogoven om te eindigen met een bezoekje aan de Pittersberg, een rots waarop nog de resten van een burgruine terug te vinden waren.



Tijdens de wandeling vertelde Jan ons over de frontlinie tijdens de Eerste Wereldoorlog. Pas in 1915 waren Oostenrijk en Italië in oorlog met elkaar. Net als in de oorlogszone in West-Vlaanderen hadden beide partijen zich ingegraven, met het verschil dat aan deze frontlijn de loopgraven zich op de toppen van de bergen bevonden. Op onze vraag nam Jan ons mee naar het museum 1915-18 in het gemeentehuis van Kötschach-Mauthen. We kregen een persoonlijke rondleiding van de curator van het museum. En als kers op de taart kregen we van haar ook nog een persoonlijke rondleiding in de extra tentoonstelling over de rol van vrouwen in oorlogstijden, de tentoonstelling die ze zelf opgesteld had. Zowel de gewone tentoonstelling als de extra tentoonstelling konden ons zeer boeien, het museum is zeker een aanrader als je in de buurt bent.

Vermits het bezoek aan het museum eigenlijk niet voorzien was, liep ons namiddagprogramma stevig uit. Vlak nadat we ons in het salonnetje van het hotel neergezet hadden, kregen we al bezoek van de marketingverantwoordelijke van Toerisme Karinthië. De aangekondigde rondleiding in het hotel (wellness en zo ...) moest bijgevolg uitgesteld worden. We hadden maar eventjes tijd om ons te verfrissen om vervolgens opnieuw aan de dis plaats te nemen voor de volgende gastronomische maaltijd. Deze keer zaten Jan, de gids voor de wandeling, de marketingman van Karinthië en Barbara, de uitbaatstser van het hotel in eigen persoon, mee aan tafel. We kwamen te weten dat het hotel een eigen wijngaard heeft en een beperkte hoeveelheid best genietbare wijn produceert. Dankzij het ondernemende karakter van de hotelbazin trekt het hotel voornamelijk toeristen uit Italië aan, naast natuurlijk af en toe enkele Vlamingen, Franstaligen krijgt het hotel quasi nooit over de vloer. Naar goede Oostenrijkse traditie werd de avond weer afgesloten met enkele schnaps, waarvan deze keer geen foto's genomen zijn.

Zie ook de belevenissen van de andere dagen
#aus11 dag 1 Brussel - Berliner Hütte
#aus11 dag 2 Berliner Hütte - Zell am Ziller
#aus11 dag 4 Kötschach-Mauthen - Brussel

27 juni 2011

#aus11 dag 2 Berliner Hütte - Zell am Ziller

De eerste dag van de persreis bestond uit de verplaatsing van Brussel naar Oostenrijk en de wandeling naar de Berliner Hütte (zie ook het verslag van de eerste dag). Het programma van de tweede dag, zaterdag 18 juni, hield in de eerste plaats in dat we vanuit de Berliner Hütte terug naar beneden moesten. Tijdens het overigens zeer ruime ontbijt boven in de berghut, kondigden Stefan en Andreas, onze twee begeleiders, aan dat het programma lichtjes zou gewijzigd worden. De auto van Stefan stond ergens halverwege en hij was bereid ons met zijn wagen naar beneden, naar onze huurauto te brengen. Dit liet toe om in plaats van de kortste weg naar beneden te nemen, een wandeling te maken over de vroegere bedding van de gletsjer. De hemel was aan het opentrekken en af en toe verscheen zelfs een streepje zon. Stefan vertelde ons onderweg een heleboel wetenswaardigheden over de gletsjer en de alpiene natuur. Door een toeval kwamen we zelfs uit bij een albino alpenrose, blijkbaar iets uitzonderlijks.



Verderop maakten Stefan en Andreas ons nog attent op edelweiss op een bergwand.



Op de plek waar het tijdens de beklimming stevig aan het regenen was kropen we met z'n vijven in het wagentje van Stefan. Omdat we met de wagen tijd uitspaarden, konden we nog een tussenstop maken. We bestelden een koffie en we kregen er nadien nog een schnaps bij.



Na de uitvoerige tussenstop kwamen we dan uiteindelijk terug op het vertrekpunt van de wandeling, waar we de dag voordien de huurwagen achtergelaten hebben. Onze bagage verdween in de koffer en we zetten ons op weg naar de volgende opdracht uit het roadbook.

De volgende attractie op ons programma was de roofvogelshow aan de Ahorn baan. Stefan maakte het ons zeer gemakkelijk en reed ons voor naar de parking in het centrum van Mayerhofen. Het weerbericht dat we ondertussen op de radio gehoord hebben was niet veelbelovend, er was immers regen aangekondigd. De roofvogelshow vond boven op de berg plaats. Deze keer moesten we niet zelf naar boven stappen, gelukkig konden we van de Ahorn bergbahn gebruik maken. Aan het hutje aan de Ahornbühne stond Birgit van Toerisme Oostenrijk ons op te wachten. Het weer was een dubbeltje op zijn kant. Het ene moment was het volledig mistig, daarna trok het weer eventjes op. Op het tijdstip dat de show moest beginnen klaarde de hemel eventjes op, Didi en Roy, de twee valkeniers, hadden er duidelijk zin in.



Naar het einde van de show werd het een zeer mistige bedoening. We hadden moeite de steppenadelaar te zien.



Het onderstaande filmpje is duidelijk opgenomen toen het beter weer was.



Na de show gingen we ons opwarmen in het café-bistro aan de bergbahn, met normaal gezien een mooi panorama op het dal. Spijtig genoeg was de regen volop losgebarsten. Met de bergbahn werden we vlug en droog beneden afgezet. De volgende attractie was normaal gezien de Zillertal Arena Coaster. Maar vermits het ondertussen kletsnat was, was de kans vrij klein dat de attractie nog open was. We deden alsnog een poging en reden tot de parking van de attractie, maar de attractie was inderdaad gesloten. Het onderstaande filmpje is duidelijk opgenomen toen het beter weer was.



Gelukkig was het hotel waar we verwacht werden - hotel Theresa in Zell am Ziller - vlakbij. Het hotel was een schot in de roos. We werden zeer vriendelijk onthaald, we kregen onmiddellijk een glas sekt aangeboden. Terwijl wij een korte rondleiding door het hotel kregen, werd onze bagage voor ons naar onze kamers gebracht. Een zwembroek had ik niet meegebracht, dus het binnen- en het buitenzwembad waren niet aan mij besteed. Gelukkig was het ook leuk relaxen in het ligbad op de luxueuze kamer.



Voor het diner kregen we niet enkel gezelschap van Birgit, maar ook van Nina, een medewerkster van de toeristische dienst van Zillertal. We kregen te horen dat het hotel ook regelmatig voetbalploegen op stage als gasten mag verwelkomen - de dag nadien bemerken we toevallig nog een foto van Club Brugge die in vervolgen tijden hier ooit neergestreken was. Na de gastronomische maaltijd namen we afscheid van Birgit en Nina. Wij trokken ons nog even terug in de zetels van het salon om de dag met een obstler af te sluiten, iets wat ook op Twitter bekend gemaakt werd.

Zie ook de belevenissen van de andere dagen
#aus11 dag 1 Brussel - Berliner Hütte
#aus11 dag 3 Zell am Ziller - Kötschach-Mauthen
#aus11 dag 4 Kötschach-Mauthen - Brussel

#aus11 dag 1 Brussel - Berliner Hütte

Vrijdag 17 juni werd ik om 8u verwacht in de vertrekhal te Zaventem. Ik was uitgenodigd om als blogger deel te nemen aan een persreis naar Oostenrijk. Ik was overigens niet de enige blogger, er waren nog drie andere uitverkorenen : Stijn, Nico en Guido. Omdat er voor die vrijdagmorgen al mogelijks verkeershinder voorspeld was ten gevolge van de werken aan het viaduct van Vilvoorde was ik goed op tijd thuis vertrokken, iets ruim bleek nadien. Ik had meer dan voldoende tijd om mijn wagen op de lock park achter te laten. De andere bloggers waren ook goed op tijd toegekomen. Ik had ze voordien nog niet ontmoet, toch was er iets dat mij het groepje aan de Starbucks in de vertrekhal deed herkennen.

Om 8u was er de briefing door Anne van Toerisme Oostenrijk. De 15 deelnemers aan de reis waren in 4 groepen opgedeeld. Elke groep kreeg twee gps-toestellen, een Mio en een Magellan. Het was de bedoeling deze toestellen tijdens de trip te gebruiken. Sommige deelnemers maakten al van de reis gebruik om de handleidingen te bestuderen.



Na de korte briefing ging het richting incheckbalie en security check en vervolgens de lange tocht naar pier A. Iets na 10 vertrok het vliegtuig richting Wenen. In Wenen hadden we ongeveer een uur tot de tweede vlucht, naar Innsbruck. De aansluiting haalden we vlotjes en achteraf bleek dat ook onze bagage netjes op de tweede vlucht terecht gekomen was. Nog een uurtje later zette het propellervliegtuig zich neer op de luchthaven van Innsbruck. Het aanvliegen van de luchthaven in de vallei van de Inn was mooi om zien, het vliegtuig bleef lang boven de bergkam vliegen en ging pas laat eerst boven de vallei en nadien in de vallei vliegen, om uiteindelijk over de stad Innsbruck zelf de landing in te zetten.



In Innsbruck wachtte Julia van Toerisme Oostenrijk ons op. De drie groepen die naar Innsbrucht gevlogen waren - één groep was al afgeweken naar Klagenfurt - kregen elk een huurwagen. Twee groepen gingen er snel van door, ze hadden blijkbaar geen probleem om de Mio te gebruiken. Het was de bedoeling dat de groep waartoe ik behoorde onmiddellijk de Magellan moest gebruiken - de eerste opdracht van ons roadbook bestond uit GPS coördinaten. Het gebruik van de Magellan bleek echter lastiger dan verwacht en we geraakten er niet uit. Gelukkig was Julia er nog om ons het adres van het eerste punt te bezorgen. Bovendien beschikten we in het team nog over een zelf meegebrachte backup GPS. Een kwartiertje later dan de andere twee groepen waren we uiteindelijk ook op weg naar Ginzling in het Zillertal. We hadden een traject van zo'n 80 kilometer voor de boeg. Op het eerste deel van het traject moesten we nog een beetje file doorstaan - er waren immers wegenwerken aan de verkeerswisselaar met de Brennerautosnelweg. Na Mayerhofen moesten we even wachten tot de tunnel richting Ginzling vrij kwam, de tunnel bestaat immers maar uit één rijstrook waar beurtelings verkeer is. Op een klok boven de tunnelingang konden we mooi aftellen. Enkele minuten te vroeg doken verschillende Oostenrijkse chauffeurs de tunnel al in, ze waren blijkbaar gehaast en trokken zich bijgevolg niets aan van het rode licht. En wij maar denken dat Oostenrijkers gedisciplineerd zijn.

Uiteindelijk waren we pas rond 17u aan Alpengasthaus Breitlahner, volgens het roadbook hadden we daar al om 15u30 moeten zijn. We hadden al een telefoontje gekregen dat de gids die ons stond op te wachten enigszins ongerust begon te worden. We kregen nog eventjes de tijd om onze bagage te herschikken, het was immers de bedoeling dat we de eerste nacht in de Berliner Hütte op meer dan 2000 meter hoogte zouden doorbrengen. De auto met de bagage lieten we achter op de parking van het Alpengasthaus. We hadden nog een wandeling van 3 uren voor de boeg waarbij we een heel pak meters omhoog moesten. Andreas, onze gids voor de tocht naar boven, zette de wandeling zeer rustig in, hij wist wat er ging komen, wij op dat ogenblik niet. Het weer was al minder goed geworden, een stevig wolkendek had zich voor de zon geschoven en de temperatuur bedroeg niet meer de 25° van Innsbruck. Koud zouden we het niet krijgen tijdens de bergwandeling.



Na een uurtje begon het lichtjes te druppelen. Nog een half uur later begon het plots stevig te regenen. Andreas bleef onverstoord hetzelfde tempo aanhouden. Gelukkig zwakte het buitje na een kwartier al af tot af en toe wat druppels. De weg waarover we liepen was eerst nog best berijdbaar voor gewone wagens. Vanaf de plaats waar de vallei smaller en steiler werd, werd de weg eveneens smaller en enkel berijdbaar voor 4x4's. Eventjes ging de weg lichtjes naar beneden, tot aan de Alpenrose Alm. Daar verliet Andreas de brede weg en nam een bergpad dat nog steiler omhoog leidde. Nog een half uurtje stappen was de boodschap. Tijdens dit laatste deel van het traject begon het opnieuw harder te regenen. Plots kwam dan de hut dan uiteindelijk toch in zicht. We konden onmiddellijk kennis maken met de speciale binnenarchitectuur van de hut. We kregen een verwelkoming in de eetzaal waar zich nog een verschillende andere gasten bleken te bevinden, onderweg waren we niemand tegengekomen. We kozen er echter voor om ons te gaan verfrissen en om te kleden, de tocht omhoog had immers enige sporen nagelaten. In tegenstelling tot de meeste andere hutten waar in grotere ruimtes geslapen wordt, beschikt de Berliner Hütte over individuele kamertjes. De Berliner Hütte was één van de eerste berghutten van de Deutsche Alpenverein. In de eerste jaren kwamen er redelijk wat personaliteiten op bezoek in de hut, vandaar de kleinere kamertjes.



Verfrist en omgekleed doken we wat later terug op in de eetzaal. We kregen een typische, eenvoudige Oostenrijkse maaltijd voorgeschoteld : fritattensuppe, salatteller, gesnetseltes mit reis en om af te sluiten met küchen. Ondertussen was Stefan, de broer van Andreas ook opgedoken in de hut. Na de maaltijd kregen we van Stefan een uitvoerige rondleiding door de hut. Op piekmomenten kunnen er maar liefst 300 personen in de hut slapen en eten. In de 2 tot 3 maanden dat de hut open is, verblijven er zo'n 7 tot 10 personen om de gasten te verzorgen. Boven in de hut is er geen GSM ontvangst en in de hut heb ik geen wifi netwerk gevonden. Het thuisfront laten weten hoe we er aan toe waren zat er dus niet in. Voor noodgevallen kan er wel gebruik gemaakt worden van de telefoon die in de hut aanwezig is. Maar dit was gelukkig niet het geval. We konden met een gerust gemoed gaan slapen. De buitenwereld laten weten hoe we er aan toe waren moest maar wachten tot de dag nadien.

Zie ook de belevenissen van de andere dagen
#aus11 dag 2 Berliner Hütte - Zell am Ziller
#aus11 dag 3 Zell am Ziller - Kötschach-Mauthen
#aus11 dag 4 Kötschach-Mauthen - Brussel

25 juni 2011

Check-ins

In een vorig bericht op dit blog kon u een overzicht vinden van enkele populaire locaties in België wat betreft check-ins in Facebook Places. Maar Facebook Places zou wel eens het minst populaire location based sociaal netwerk kunnen zijn. Ik heb drie voorbeeldjes om de populariteit van location based netwerken te illustreren.

Als eerste voorbeeld heb ik de Belgacom Towers genomen. Je zou kunnen veronderstellen dat er bij Belgacom meerdere medewerkers werken die als technologie geeks kunnen beschouwd worden, en die bovendien interesse hebben voor location based netwerken. Daarbij moet je nog de bezoekers tellen die eveneens deze passie delen.

De Facebook page voor de Belgacom Towers telde tot nu toe 143 check-ins.



In Gowalla hebben tot nu toe 54 personen minstens één check-in gedaan in de Belgacom Towers, met in het totaal 223 check-ins.



Foursquare is duidelijk het vaakst gebruikt voor check-inns in de Belgacom Towers, maar liefst 413 personen en in het totaal 2.889 check-ins.



De Dexia Tower bevindt zich op een steenworp van de Belgacom Towers. De Dexia medewerkers en de bezoekers aldaar gebruiken de location based netwerken duidelijk in mindere mate.

Voor Gowalla zijn er slechts 16 check-ins van 9 personen.



Facebook telt al 47 check-ins.



Foursquare staat bovenaan met 454 check-ins van 90 personen.


Een laatste voorbeeld is de Brusselse Grote Markt, een toeristische toplocatie.

Voor deze locatie telt Gowalla slechts 327 check-ins van 251 personen.



Foursquare komt op de tweede plaats met 2.707 check-ins door 1.381 personen.



Facebook telt al 4.013 check-ins, het aantal personen wordt niet vermeld.



Gowalla lijkt althans voor deze drie voorbeelden uit hartje Brussel het minst gebruikte location based netwerk.

Foursquare lijkt op basis van de eerste twee voorbeelden het meest gebruikte location based netwerk te zijn, wat echter wordt tegengesproken door het derde voorbeeld. Het valt af te wachten hoe snel Facebook niet enkel voor toeristische toplocaties het meeste gebruikte location based netwerk zal zijn.

23 juni 2011

Facebook Check-ins in België

Er zijn drie grote location based sociaalnetwerksites. Er zijn enerzijds Foursquare en Gowalla, die louter location based netwerksites zijn. De derde speler is Facebook, met Facebook Places.

Facebook maakt voor elke locatie waarvoor ingecheckt wordt een Facebook page. En op die page wordt telkens het aantal check-ins en het aantal likes vermeld. Ik heb een lijstje opgesteld van de 20 locaties in België met het grootste aantal check-ins.

1. Brussels Airport : 4.924 check-ins, 319 likes

2. Gare de Bruxelles-Midi : 1.931 check-ins, 2.079 likes

3. Bruxelles : 1.797 check-ins, 1.499 likes

4. Bruges, West-Vlaanderen, Belgium : 1.259 check-ins, 444 likes

5. Brussels : 1.237 check-ins, 16.330 likes

6. Brussels International Airport : 865 check-ins, 47 likes

7. Sportpaleis, Antwerpen : 798 check-ins, 563 likes

8. Starbucks, Brussels Airport : 756 check-ins, 76 likes

9. Metropolis : 715 check-ins, 238 likes

10. Noxx - Antwerp : 680 check-ins, 755 likes

11. Brussels South Charleroi Airport : 662 check-ins, 106 likes
12. Strantwerpen : 589 check-ins, 1.182 likes
13. European Parliament : 587 check-ins, 467 likes
14. Atomium, Brussels : 544 check-ins, 102 likes
15. Bocadero : 515 check-ins, 287 likes
16. Station Antwerpen-Centraal : 509 check-ins, 142 likes
17. Circuit De spa Francorchamps : 424 check-ins, 163 likes
18. European Commission Brussels : 414 check-ins, 218 likes
19. Manneken Pis : 369 check-ins, 369 likes
20. Kinepolis gent : 364 check-ins, 84 likes

Uit dit lijstje blijkt zeer duidelijk dat plaatsen die met vervoer te maken hebben (met de trein en zeker met het vliegtuig) veek check-ins krijgen. Daarenboven zijn er natuurlijk ook de klassieke toeristische locaties (Brussel, Brugge, het Atomium, Manneken Pis, ...).

De kans bestaat natuurlijk dat ik een locatie over het hoofd zou gezien hebben. Indien dit het geval zou zijn, mag u mij hier steeds op attent maken.

17 juni 2011

Schattenjacht

Als dit bericht gepubliceerd wordt zit ik - als alles goed gaat - op een vliegtuig richting Oostenrijk. Een tijdje terug kreeg ik van Joke een bericht met de vraag of ik interesse had in een speciale reis naar Oostenrijk. Oostenrijk is een land waar ik in de zomer al vaker geweest ben - spijtig genoeg nog niet in de winter. Zo'n aanbod zag ik wel zitten. Zeker omdat het geen klassieke persreis zou worden, maar een ontdekkingstocht met een 2.0 benadering, vandaar Schattenjacht 2.0, voorwaar een interessant initiatief van de Oostenrijkse dienst voor toerisme.

De valies en de rugzak zijn ingepakt. De regenkledij is zeker niet vergeten want de weersvoorspellingen zien er niet al te denderend uit. Dat heb je immers met bergen, daar durft het af en toe hardnekkig regenen. Wat er dit weekend op het programma staat is niet volledig duidelijk. Wat ik al wel vernomen heb is dat het de bedoeling is dat het groepje waarbij ik ingedeeld ben vrijdagavond nog een berghut op 2000 meter hoogte moet bereiken om daar te overnachten. We zullen wel zien of we er geraken en in welke toestand ...

Hopelijk lukt het onderweg wat van mij te laten horen, via Twitter, via Facebook, via Foursquare, misschien via dit blog. U zal de boodschappen wel zien komen. Er zijn nog drie andere bloggers die elk een ander traject in Oostenrijk zullen ontdekken en misschien zullen de andere deelnemers ook van zich laten horen. Ik laat het aan u over te ontdekken wie de overige deelnemers zijn. Misschien kan de hashtag #aus11 u wel op weg helpen.

15 juni 2011

Veranderingsmanagement

Als een bedrijf met een probleem zit, worden er vaak consultants bij betrokken, soms interne en vaak externe. De taak van de consultants is het stellen van een hopelijk correcte diagnose, en het helpen uitwerken van een oplossing en nadien eventueel ook de implementatie van de oplossing. Een probleem in een bedrijfscontext kan zijn dat het bedrijf of een onderdeel van het bedrijf onvoldoende resultaten oplevert, of diensten en producten van te lage kwaliteit oplevert, of dat het bedrijf een onderdeel moet afstoten of juist een extern onderdeel moet opnemen binnen de bedrijfsperimeter.

Een eerste stap in de oplossing van een dergelijk probleem is het uitvoeren van een stakeholderanalyse, wie heeft er allemaal belang bij het probleem, en wie beschikt er over macht binnen de organisatie om het probleem op te lossen.

Een model dat vaak gebruikt wordt in bedrijven om veranderingen door te voeren is het 8 model voor veranderingsmanagement van John Kotter. John Kotter heeft daarover een zeer leesbaar boekje geschreven, "Onze ijsberg smelt". De stappen in dit model zijn :
1. Urgentiebesef vestigen
2. De leidende coalitie vormen
3. Een visie en strategie ontwikkelen
4. De veranderingsvisie communiceren
5. Een breed draagvlak voor de verandering creëren
6. Korte-termijnsuccessen genereren
7. Verbeteringen consolideren en meer verandering tot stand brengen
8. Nieuwe benaderingen verankeren in de cultuur

De rol van de consultant in veranderingsmanagement is het begeleiden van de verandering. Om succes te bekomen bij het invoeren van de verandering is het essentieel dat de consultant zich hierbij neutraal opstelt. De consultant moet een change agent zijn.

We zouden deze aanpak kunnen toepassen op de Belgische politieke situatie. Heeft er iemand een stakeholderanalyse uitgevoerd ? Wie zijn de verschillende hoofdrolspelers en wat zijn juist de belangen van al deze hoofdrolspelers ? Welke punten zijn essentieel en wat is minder essentieel ?

Is er al consensus over de eerste stap in het model van Kotter, het urgentiebesef, ook in "consultees" the sense of urgency ? Zijn de verschillende hoofdrolspelers het er al over eens wat de essentiële problemen zijn ? Het vormen van de leidende coalitie is eveneens een stap die nog niet gezet werd (stap 2). Er zijn immers nog geen keuzes gemaakt van de toekomstige coalitiepartners. Diverse politieke partijen hebben daar afwijkende visies op : welke politieke partijen worden wel of juist niet toegelaten tot de leidende coalitie. Dit heeft natuurlijk tot gevolg dat er helemaal geen gemeenschappelijk project is, dat er geen gemeenschappelijke visie en strategie geformuleerd werd (stap 3).

Het is evident dat België door een veranderingsproces moet, een verandering op institutioneel en op economisch vlak. Het probleem is dat deze verandering niet begeleid wordt door neutrale change agents. De personen die om beurten uitgestuurd werden voor informatieverzameling of onderhandelingen behoorden telkens tot één van de betrokken politieke partijen. Dit maakt natuurlijk dat de overige hoofdrolspelers in een lastige situatie gemaneuvreerd werden. Hebben ze te maken met een change agent of een betrokkene in het veranderingsproces die door de hogere krachten iets meer te zeggen heeft (want die heeft de onderhandelingstouwtjes in handen). Bijgevolg houden ze informatie achter en worden allerlei zogezegd strategische spelletjes gespeeld.

Uitzonderlijke problemen vragen voor uitzonderlijke oplossingen. Een betrokkene in het veranderingsproces zelf de rol laten opnemen van change agent is geen garantie voor succes, wat we het afgelopen jaar tot herhalens toe hebben mogen vaststellen. Aan de Belgische business schools zijn er knappe koppen die aan hun studenten de geheimen van onderhandelingen en veranderingstrajecten onderwijzen. Wat zouden deze knappe koppen er van denken de rol van change agent op zich te nemen om tot een compromis te komen voor het probleem België ? Hun taak zou er kunnen in bestaan het probleem in kaart te brengen (de diagnose) en een voorstel van oplossing uit te werken. De implementatie van de oplossing moet vervolgens overgelaten worden aan de politieke partijen, die dan de regering vormen. Het is niet de taak van de consultants/professoren/experten de taak van de politici over te nemen. Hun taak bestaat er wel in de politici te begeleiden doorheen het veranderingsproces. Want uiteindelijk hebben de kiezers de verkozen politici het mandaat gegeven om te regeren.

14 juni 2011

Verjaardagswensen

Enkele dagen terug was het mijn verjaardag. Wat mij deze keer verraste was dat ik dit jaar veel meer verjaardagswensen via Facebook kreeg. Kaartjes via de post en wensen via SMS waren duidelijk op hun retour.

Sommige personen waren vroeger helemaal niet op de hoogte van iemand's verjaardag, maar nu dankzij Facebook wel. Op Twitter kan je je geboortedatum of je verjaardag niet in je profiel kwijt (althans op een gestructureerde wijze). In Linkedin kan je ook je geboortedatum vermelden in je profiel. Zoals je op het onderstaande plaatje kan zien kan je perfect gebruik blijven maken van Linkedin zonder deze persoonlijke info te verstrekken. Dit leidde er in ieder geval toe dat ik via Linkedin geen verjaardagswensen kreeg.


Gelukkig waren er nog personen die mij in "levende lijve" of telefonisch een gelukkige verjaardag wensten. Niet iedereen heeft de stap gemaakt naar de digitale wereld voor het overmaken van verjaardagswensen, en dat hoeft ook niet.

13 juni 2011

Facebook Insights

In de eerste jaren van dit blog (2005 tot 2007) besteedde ik veel aandacht aan het fenomeen blogging. Dit blog kreeg bekendheid door de diverse lijstjes van Belgische blogs die je er toen kon vinden. Nadien werd de focus ruimer en kreeg Twitter (voornamelijk in België) eveneens aandacht. Pas recent kon u hier berichten over Facebook vinden, met een focus op Facebook in België. Gezien de interesse voor Facebook leek het mij de moeite om ook zelf een Facebook page aan te maken. Een dergelijke page liet mij toe om zelf te ervaren wat er bij komt kijken om een page aan te maken en te onderhouden. Mijn berichten zal je steeds op dit blog vinden, op de BVLG Facebook page zal je louter verwijzingen vinden naar berichten op dit blog. Bovendien heb ik gemerkt dat personen de wall gebruiken om mij te contacteren.

Als beheerder van een Facebook page krijg je via Insights een blik op statistieken van de page. Graag wil ik twee plaatjes hier delen. Op de enkele maanden dat de BVLG Facebook page bestaat heeft deze page reeds 115 fans bekomen, wat ik een hele prestatie vind. Volgens personen die zich opwerpen als experten in het beheren van Facebook pages moet je om een goede relatie op te bouwen met je fans toch zeker dagelijks een bericht toevoegen aan je page. Hierin schiet ik natuurlijk schromeloos tekort. Als zelfs op dit blog tegenwoordig niet meer dagelijks een bericht terug te vinden is, dan kom ik er zeker niet toe elk dag iets op de Facebook page te plaatsen. Zelfs één keer per week lukt mij amper. Gelukkig zijn er enkel maar fans bijgekomen, er heeftg nog geen enkele fan afgehaakt (althans volgens de Insights stats). De interactie op de BVLG page is zoals uit het onderstaande plaatje blijkt ook redelijk beperkt. Misschien moet ik het heel gamma tips om interactie te bevorderen ook beginnen toe te passen, zoals bijvoorbeeld beschreven in 21 Sneaky Tactics to Generate a Buzz on Facebook.


Nog een leuke grafiek is het inzicht in de verdeling man/vrouw en de leeftijdspyrammide van de fans. Vrouwen zijn duidelijk in de minderheid (slechts 29%). De leeftijdsgroep 25-34 is duidelijk het sterkst vertegenwoordigd. Oudere vrouwen vallen al helemaal niet voor de BVLG Facebook page. Zoals kon verwacht worden bevindt het overgrote deel van de fans zich in België (93 op 115). Het feit dat Mechelen de populairste stad is zou wel eens met Telenet kunnen te maken hebben.


Wie weet organiseer ik binnenkort wel een "Fan Page Day" (tip 12) of een "Fan of the Week" (tip 6) of zelfs een "Contest" (tip 14). Alle gekheid op een stokje, alle fans zijn bedankt voor hun belangstelling en indien er opmerkingen of suggesties zijn, wil ik zeker mee rekening houden.

12 juni 2011

Tablet of Netbook of ...

Volgend weekend trek ik er voor enkele dagen op uit (en nadien ook nog voor een langere periode). Het is mijn bedoeling zeker volgend weekend onderweg het een en ander te delen met de buitenwereld. Ik vroeg mij bijgevolg af welke apparaten ik zou meenemen. Een GSM en een fototoestel zijn evident. Het zou ook handig zijn tekst te kunnen invoeren (blogposts, mail, ...). Mijn laptop is aan de grote kant, dus die sleur ik liever niet mee. Dan blijft er mij de keuze welk type apparaat ik zou nemen, een tablet of een netbook.

Naar aanleiding van mijn test met de Samsung Galaxy 10.1V tab, zie ook dit eerder bericht, ben ik gecharmeerd door de functionaliteiten en gebruiksgemak van een tablet. Het voordeel van een tablet is de omvang en het gewicht. Met een tablet (met SIM kaart aan boord) kan je bovendien alles zeer eenvoudig delen. Als er wifi is kan je eenvoudig en goedkoop connectie maken (als de wifi gratis is natuurlijk). Via het GSM netwerk is het daarenboven ook mogelijk informatie te verzenden en ontvangen. Het probleem met de Galaxy tab is de connectiviteit naar andere toestellen. De Galaxy tab heeft maar één speciale aansluitpoort. Een fototoestel kan je er bijgevolg niet rechtstreeks op aansluiten en je kan er evenmin SD kaartjes op lezen. Verbindingskabeltjes komen er binnenkort aan (hier gelezen), maar ze zijn er bijgevolg nu nog niet. Het leuke aan een tablet is dat je er ook foto's mee kan nemen, zelfs van redelijke goede kwaliteit tegenwoordig. Maar telkens een tablet uithalen op locatie lijkt mij niet echt gepast. Er is immers de trend dat de fototoestellen de laatste jaren eerder compacter geworden zijn, een tablet hiervoor gebruiken lijkt mij een stap terug te zijn. Voor een Ipad heb je eveneens het probleem met de speciale aansluiting, maar daarvoor zijn er al wel verbindingsstukjes beschikbaar. Maar ik heb het niet voor Apple, de geslotenheid van het platform en de greep van Apple op de appstore is iets dat mij eerder afstoot, vandaar mijn voorkeur voor een Android tab.

Het alternatief is een netbook. Daar heb je het probleem van de verbinding naar het fototoestel niet, een netbook is doorgaans goed voorzien van connectoren (USB, HDMI, SD). Met een netbook kan je bovendien even makkelijk via wifi naar de buitenwereld connecteren. Maar een netbook heeft geen SIM kaart aan boord en kan bijgevolg niet (rechtstreeks) naar GSM. Via een omweg over Bluetooth naar de GSM lukt het bijvoorbeeld wel. Maar op een netbook kan je geen location based services oproepen en heb je geen toegang tot het leuk aanbod aan apps. Het nadeel van een netbook is dat ik voor mijn normale professionele bezigheden relatief weinig op verplaatsing moet, zodat ik het apparaat vermoedelijk niet zo vaak zal gebruiken. Een netbook lijkt mij immers eerder aan de kleine kant om dagelijks op te werken, daarvoor verkies ik mijn gewone, grote laptop. Een ander nadeel van een netbook is dat als je MS Office wil gebruiken, je nog extra mag betalen voor de licentie. Het alternatief zijn natuurlijk de open source varianten. Ik heb echter recent nog ervaren dat het uitwisselen van PPT's met iemand die een open source alternatief voor Powerpoint gebruikt voor ongewenste effecten kan zorgen.

Als ik een netbook zou kopen, zou ik eerder gaan voor een model met voldoende power aan boord natuurlijk ook met een iets hoger prijskaartje. Beide types van oplossingen, enerzijds een (groot) tablet, anderzijds een netbook waarvoor je nog extra softwarelicenties moet bijkopen, zullen min of meer aan elkaar gewaagd zijn qua prijs, met misschien een licht prijsvoordeel voor de netbook.

Ik ben er bijgevolg nog niet uit. Ik heb nog enkele dagen bedenktijd, mijn vlucht vertrekt pas vrijdagochtend. Tips zijn zeker welkom.

10 juni 2011

Screen Capture

Bij het uittesten van een Samsung Galaxy tab tab (zie deze review) had ik enkele zaken vastgesteld waarvan ik graag een screen capture gedaan had, een plaatje zegt immers soms meer dan 1000 woorden.

Spijtig genoeg ben ik er niet in geslaagd op het toestel met Android 3.0 een screen capture (printscreen) te nemen. In een eerder bericht heb ik dan maar met een fototoestel een foto genomen van het scherm van de tab (in dit bericht).

Als je op zoek gaat naar mogelijkheden om op een Android toestel een screen capture te nemen, krijg je verschillende suggesties. Geen van deze suggeesties bleek te werken. Eerst waren er de tips om met bepaalde toetscombinaties een foto te nemen, een printscreen button ontbreekt immers in het standaard Android toestenbord. De combinatie power en home leek niet te werken, evenmin als de combinatie van shift home of de home lang ingedrukt houden (het toestel trilde wel eventjes, maar ik vond nergens het plaatje).

Dan zijn er nog de apps die zouden toelaten een screen capture te nemen, zoals bijvoorbeeld ShootMe. Installatie was geen probleem, maar het nemen van een screen capture bleek niet te lukken. Ofwel vroeg de app om nog een extra dev kit te installeren, ofwel kreeg ik een foutboodschap dat de app root toegang nodig had. Maar op een toestel in test was ik niet van plan om iets dergelijks te proberen.

Toen kreeg ik nog een inval. De tab heeft twee camera's, één aan de achterkant en ook één aan de voorkant. Zou de camera aan de voorkant eventueel kunnen gebruikt worden voor een screen capture, door bijvoorbeeld voor een spiegel te gaan staan ? Neen, dit is evenmin een oplossing, want je kan maar één app tegelijkertijd tonen, meer bepaald de camera app. Je kan er wel leuke effecten mee bekomen, zie hieronder.

The return of the tab

Het terugbezorgen aan Duval Guillaume van de Samsung Galaxy tab tab die ik een tijdje mocht uittesten (zie deze review) had nog wat voeten in de aarde. Door een samenloop van omstandigheden was een afspraak misgelopen. Dit had tot gevolg dat ik een dag te vroeg een factory reset gedaan had van de tab. Hierbij wordt de data gewist en wordt de tab teruggezet in een initiële toestand.

Toen ik alsnog die laatste avond ook nog wou gebruik maken van de tab heb ik ervaren dat alle apps die ik via de Android Market geïnstalleerd had opnieuw geïnstalleerd werden, wat best handig is. Wat mij wel verraste was dat de definities van de wifi netwerken (met inbegrip van de login gegevens) waarop ik aangemeld was voor de factory reset er nog steeds stonden. Ofwel worden deze instellingen niet gewist bij een factory reset (waardoor het een potentieel veiligheidsrisico vormt), ofwel hangen die instellingen samen met mijn Google account en worden ze opnieuw op de tab geplaatst bij de heractivatie (dan is het een mooie service van Google).

Voor alle zekerheid heb ik voor de tweede factory reset toch maar alle definities van de wifi netwerken verwijderd (klikken op elk netwerk in wifi settings en vervolgens bevestigen op "forget").

08 juni 2011

Foursquare

Ik heb mij al verschillende maanden terug op Foursquare aangemeld, maar ik was tot 24 mei laatstleden zeer passief. Mijn eerste checkin vond immers plaats op 24 mei, iets wat ook met een tweet de wereld ingestuurd werd. Voor je eerste checkin krijg je van Foursquare de "Newbie" badge : I just unlocked the "Newbie" badge on @foursquare! http://4sq.com/m16fxF.

Het feit dat ik een tijdje een Samsung Galaxy tab (van Belgacom) kon uittesten hielp natuurlijk ook om Foursquare te gebruiken. Je hebt immers een mobiel apparaat nodig om Foursquare te laten weten waar je bent. Foursquare draait immers volledig rond locaties waar je incheckt, waar je laat weten dat je er bent. Foursquare is ook een sociaalnetwerksite waar je vriendjes kan maken. Het grote verschil met de misschien meer bekende sociaalnetwerksites zoals Facebook en Linkedin is dat de gebruikers van Foursquare als zodanig geen "bagage" hebben. Op een site als Facebook kan je als gebruiker berichten, links, foto's, video's en dies meer plaatsen. Op Linkedin plaats je als gebruiker professionele informatie zoals je werkervaring, je interesses, de events waarop je aanwezig was, ... Op Foursquare laat je enkel een spoor na van waar je geweest bent, eventueel met een beetje commentaar. Je kan er een todo lijst opstellen van locaties waar je nog wil langslopen. Je kan ook je favoriete locaties aanbevelen met een "tip". Je kan je dan ook terecht afvragen wat de toegevoegde waarde is van een site zoals Foursquare.

Je zou het natuurlijk als zeer negatief kunnen bekijken. Personen met slechte bedoelingen kunnen mooi het spoor volgen waar iemand vertoeft. Als de persoon dan ook nog regelmatig incheckt op zijn thuislocatie, kunnen personen met slechte bedoelingen enerzijds zeer eenvoudig te weten komen waar je woont en anderzijds ook wanneer je niet thuis bent. Op een dergelijk moment zouden ze je woning eventueel een bezoekje kunnen brengen.

Je kan het natuurlijk ook positief bekijken. Foursquare geeft elke gebruiker punten en badges. Als je incheckt verdien je punten. Dan zijn er nog talrijke regeltjes die er voor zorgen dat je puntenaantal oploopt, door voor de eerste keer ergens in te checken, als je Foursquare vrienden er ook zijn, ... Ten slotte zijn er de badges. Foursquare laat je toe een heleboel badges te verzamelen, voor je eerste checkin, als je op 10 verschillende plaatsen ingecheckt bent, als je drie keer op dezelfde plaats geweest bent in een week, ... Foursquare gebruikers kunnen elkaar uitdagen om zoveel mogelijk punten en zoveel mogelijk badges te verzamelen. Ten slotte zijn er de mayorships. De persoon die het vaakst op een locatie ingecheckt heeft in Foursquare krijgt de titel "Mayor". Foursquare gebruikers kunnen elkaar dan ook de loef afsteken met om ter meeste mayorships, of om het mayorship van een bepaalde locatie af te snoepen van een andere Foursquare gebruiker.

De afgelopen week vond ik het best leuk om dankzij de ingebouwde GPS op de Galaxy tablet op een aantal locaties in te checken. Ik heb mij bewust beperkt tot professionele locaties. Bovendien heb ik dan sommige locaties ook niet gedeeld met mijn Foursquare vrienden. Je hoeft ook niet al je checkins bekend te maken op Twitter en Facebook. Sommige Foursquare gebruikers maken er geen probleem hun woonst ook te definiëren, iets waar ik helemaal geen zin in had. Ik vond het ook niet gepast om bij vrienden of familie telkens in te checken (of de locaties aan te maken). Het resultaat van al die checkins is een leuk overzicht van Foursquare stats.


In al die maanden dat ik over een account op Foursquare beschik, heb ik bijna 50 friend requests gekregen. Daar waren bekenden bij, maar daar waren ook een heleboel onbekenden bij. Tot nu toe ben ik zeer spaarzaam geweest in het aanvaarden van Foursquare vriendjes. Als u tot de 50 pending friend requests behoort, dan vermoed ik dat u daar nog een tijdje zal blijven hangen. Indien u mij na publicatie van dit bericht ook een friend request bezorgt, riskeert uw request hetzelfde lot te ondergaan.

Voor de geïnteresseerden wil ik een link delen naar een site met een overzicht van Foursquare badges, waaronder ook instructies hoe je de badges kan binnenhalen. Mijn teller van badges staat nog maar op drie. Misschien komen er daar nog enkele bij - althans als ik Foursquare zal blijven gebruiken.


Een Foursquare checkin doe je normaal gezien van een mobiel apparaat dat je positie bepaalt aan de hand van een ingebouwde GPS. Er zijn Foursquare apps voor de verschillende platformen (Iphone, Android, Blackberry, Windows Phone, ..). Via de gewone Foursquare website kan je niet inchecken. Maar er is gelukkig een alternatief. Als je naar de mobiele versie van de website van Foursquare surft (https://foursquare.com/mobile), kan je wel je locatie manueel aangeven (of opzoeken in de lijst van gekende applicaties). Je hoeft bijgevolg helemaal niet op de gekozen locatie aanwezig te zijn. Je kan dus een beetje valsspelen, maar zeg niet dat je het hier gelezen hebt.

07 juni 2011

Samsung Galaxy Tab review

Kris Hoet had mij onlangs gevraagd of ik de Samsung Galaxy tab tab wou uittesten. Deze tab wordt nu aangeboden door Belgacom, in combinatie met een internet abonnement. Klik hier voor meer info.

Voor mij was het de eerste lange testervaring met een tablet. Het toestel kwam zeer goed uit deze test, het toestel is mij zeer goed bevallen.

De Samsung Galaxy Tab 10.1v is 10,1 inch groot, wat vergelijkbaar is met een Ipad, en weegt iets meer dan een halve kilogram, waardoor het toestel prettig in de hand ligt. Het toestel heeft Android 3.0 onder de motorkap. Er staan een enkele apps vooringestalleerd op het toestel. Bovendien staan er een heleboel apps te wachten in de Android Market op download. Gezien het feit dat ik het toestel maar tijdelijk in test had, heb ik mij beperkt tot gratis apps. Mijn zoon vond alvast zijn gading in een aantal spelletjes (zie ook deze review). Er is al een uitgebreid aanbod van apps in de Android Market. Ik heb zo'n vermoeden dat het aanbod voor de Apple Ipad nog groter is. Indien de Android markt naar verwachting verder zal groeien, zal het aanbod op de Android Market ongetwijfeld enkel maar breder worden. Apps zoals Instagram of Flipboard zijn typisch Apple Ipad en kan je bijgevolg althans op dit ogenblik niet vinden in de Android Market. Het grote voordeel van Android is dat je er Flash op kan installeren, zodat websites die van Flash gebruik maken ook consulteerbaar blijven.

Ik heb ondervonden dat enkele Android apps nog niet aangepast zijn voor de Galaxy tablet. Deze apps houden bijvoorbeeld geen rekening met de oriëntatie van het toestel (bv de Linkedin app of de HLN app), of - gelukkig slechts uitzonderlijk - weigeren ze op te starten.

Een ander ongemak bij het surfen vanop de Galaxy tab is dat sommige websites er van uit gaan dat je op een mobiele telefoon surft, zodat je standaard de mobiele versie van de site te zien krijgt. Blijkbaar hebben deze sites nog niet door dat de Galaxy tab het verdraagt dat de sites in volle glorie getoond worden. Gelukkig voorzien deze sites meestal wel de mogelijkheid om over te schakelen naar de volledige site (bv de Corelio websites).

Los van deze kleine ongemakken verliep het surfen vanop de Galaxy tablet zeer vlot. In de Galaxy stak een SIM kaart van Belgacom (gelukkig hoefde ik niet te betalen voor het gebruik), met de Galaxy tab kan je ook over wifi connecteren. De SpeedTest.Net app gaf aan dat de performantie over 3G af en toe niet zo denderend was. Tijdens het gebruik van de tablet was dit echter niet storend. Zelfs het downloaden van apps over 3G was nog best doenbaar.

De autonomie van de batterij bedraagt verschillende uren (ik vond het juiste aantal niet onmiddellijk op de site van Samsung). Indien je het toestel door de dag intensief gebruikt, moet je het 's nachts toch aan de stroom leggen. De stroomkabel is overigens de enige connectie naar de buitenwereld. De Galaxy tab heeft immers geen extra aansluitingen zoals USB, mini-USB, SD, micro SD of HDMI

Het toestel heeft ook een camera van maar liefst 8 megapixels. Je kan er vrij mooie foto's kan nemen die je vervolgens makkelijk kan delen, via Gmail, op Twitter, op Facebook, of naar Picasa sturen. Het nemen van foto's met een tablet of het maken van een filmpje lijkt mij leuk meegenomen, maar zeker geen doorslaggevend element om een dergelijk toestel te kopen.

Zou ik het toestel zelf kopen ? Als ik het toestel zou kunnen kopen zonder internetabonnement wil ik het zeker overwegen. Ik heb thuis al internetverbinding via een andere leverancier, een contract dat ik niet wil opzeggen. Belgacom biedt een formule aan van internettoegang en huur van Galaxy tablet. Voor 17 euro per maand gedurende 2 jaar huur je het toestel en kan je na afloop van de twee jaar het toestel tegen de restwaarde overnemen. Na twee jaar zullen er ongetwijfeld betere aanbiedingen qua tablets zijn, zodat het definitief aankopen van de tablet misschien geen interessante zaak is.

Belgacom heeft ook een formule waar de 7 inch Samsung Galaxy Tab aangeboden wordt in combinatie met Mobile Internet Start (mobiel surfen) en Internet Comfort (internet thuis). Als je echter een tijdje de grote tablet hebt kunnen gebruiken, lijkt de 7" versie toch maar kleintjes.

06 juni 2011

Facebook top pages uit België

Ik heb een tijdje terug al een poging gedaan om Belgische Facebook pages in kaart te brengen. Een Facebook page beschouw ik als Belgisch indien er op de page een duidelijk verband is met België. Op die wijze kwam ik in maart 2011 tot een lijst van 33 pages.

Maar de Facebook gebruikers zitten niet stil. Ondertussen hebben de bestaande pages een heleboel extra likes gekregen, zijn er nieuwe pages aangemaakt en heb ik ook nog pages opgespoord die vermoedelijk onterecht niet vermeld werden in de eerste lijst. Hieronder kan u de lijst vinden van 45 Belgische Facebook pages, gerangschikt volgens het aantal likes. Een opmerkelijke nieuwkomer in de lijst is de page voor Wouter Weylandt, die op 9 mei laatstleden overleed tijdens de Giro d'Italia. Voor elke page heb ik ook de evolutie aangegeven ten opzichte van het aantal like van begin mei. In de top 10 waren er overigens geen verschuivingen.

De onderstaande lijst is opgesteld op basis van het aantal likes op 1 juni 2011.

1. FUN RADIO : 909.128 likes, 43.704 extra likes sinds 1/5/2011, of +5%

2. I LOVE TECHNO : 772.638 likes, 27.202 extra likes sinds 1/5/2011, of +4%

3. Jean-Claude Van Damme : 682.920 likes, 68.200 extra likes sinds 1/5/2011, of +11%

4. Tintin : 615.967 likes, 36.349 extra likes sinds 1/5/2011, of +6%

5. Shoppen : 484.881 likes, 26.620 extra likes sinds 1/5/2011, of +6%

6. François Damiens : 483.575 likes, 40.156 extra likes sinds 1/5/2011, of +9%

7. Stromae : 470.481 likes, 35.901 extra likes sinds 1/5/2011, of +8%

8. François L'embrouille : 443.631 likes, 33.300 extra likes sinds 1/5/2011, of +8%

9. François l'Embrouille : 304.431 likes, 31.159 extra likes sinds 1/5/2011, of +11%

10. Philippe Geubels : 253.838 likes, 12.716 extra likes sinds 1/5/2011, of +5%


11. Milow : 224.555 likes, 27.873 extra likes sinds 1/5/2011, of +14%
12. Benoît Poelvoorde : 219.479 likes, 18.413 extra likes sinds 1/5/2011, of +9%
13. Kabouter Wesley : 192.689 likes, 12.216 extra likes sinds 1/5/2011, of +7%
14. frietjes van de frituur : 189.091 likes, 27.103 extra likes sinds 1/5/2011, of +17%
15. Op vakantie gaan : 187.074 likes, 24.041 extra likes sinds 1/5/2011, of +15%
16. Pintjes : 173.648 likes, 13.966 extra likes sinds 1/5/2011, of +9%
17. Walibi Belgium : 172.814 likes, 7.283 extra likes sinds 1/5/2011, of +4%
18. Terrasje doen : 171.457 likes, 29.404 extra likes sinds 1/5/2011, of +21%
19. Studio Brussel : 168.095 likes, 8.782 extra likes sinds 1/5/2011, of +6%
20. Music For Life : 151.320 likes, 7.724 extra likes sinds 1/5/2011, of +5%

21. De Slimste Mens Ter Wereld : 150.665 likes, 7.627 extra likes sinds 1/5/2011, of +5%
22. netsky : 149.768 likes, 33.885 extra likes sinds 1/5/2011, of +29%
23. Het is ook uw vader é! : 149.268 likes, 11.902 extra likes sinds 1/5/2011, of +9%
24. Basta : 146.015 likes, 11.399 extra likes sinds 1/5/2011, of +8%
25. Benidorm Bastards : 145.959 likes, 9.647 extra likes sinds 1/5/2011, of +7%
26. nekeer goe gaan eten : 145.455 likes, 21.046 extra likes sinds 1/5/2011, of +17%
27. Tomorrowland : 145.435 likes, 6.411 extra likes sinds 1/5/2011, of +5%
28. RSC Anderlecht : 141.368 likes, 5.559 extra likes sinds 1/5/2011, of +4%
29. Duvel : 136.706 likes, 8.932 extra likes sinds 1/5/2011, of +7%
30. Eden Hazard : 135.007 likes, 23.566 extra likes sinds 1/5/2011, of +21%

31. Benidorm Bastards : 134.804 likes, 10.305 extra likes sinds 1/5/2011, of +8%
32. R.I.P. Wouter Weylandt : 132.859 likes, een recent aangemaakte page
33. In mijnen tijd kregen we nog een schelleke hespeworst gratis bij de slager! : 128.581 likes, 20.166 extra likes sinds 1/5/2011, of +19%
34. Romelu Lukaku : 125.067 likes, 8.526 extra likes sinds 1/5/2011, of +7%
35. Het Eiland : 125.014 likes, 7.668 extra likes sinds 1/5/2011, of +7%
36. 2manydjs : 115.199 likes, 11.825 extra likes sinds 1/5/2011, of +11%
37. Kim Clijsters - Official : 115.003 likes, 6.403 extra likes sinds 1/5/2011, of +6%
38. Van Vlees En Bloed : 113.739 likes, 5.647 extra likes sinds 1/5/2011, of +5%
39. Selah Sue : 113.444 likes, 17.482 extra likes sinds 1/5/2011, of +18%
40. Pukkelpop : 112.154 likes, 12.317 extra likes sinds 1/5/2011, of +12%

41. Een frietje steken : 111.883 likes, 13.202 extra likes sinds 1/5/2011, of +13%
42. Soulwax (band) : 110.347 likes, 9.120 extra likes sinds 1/5/2011, of +9%
43. 2 Many DJ's : 109.943 likes, 10.176 extra likes sinds 1/5/2011, of +10%
44. Alles Kan Beter : 107.716 likes, 10.766 extra likes sinds 1/5/2011, of +11%
45. Cote D'Or : 103.355 likes, 3.072 extra likes sinds 1/5/2011, of +3%

Als u van mening bent dat er in deze lijst nog pages ontbreken, dan mag u mij dit steeds laten weten via de bedenkingen hieronder of door middel van een bericht op de wall van de BVLG page op Facebook. De kans dat de BVLG page ooit in de bovenstaande lijst terecht komt lijkt mij uiterst minimaal te zijn, daarvoor moeten er nog heel heel heel veel likes bijkomen ;-).

Related Posts with Thumbnails