Vorige week, meer bepaald op 18 februari 2009, organiseerde
Creative Class een
event met als thema
Marketing in an Obama World. Eerst kwam Tom Bogman (
blog,
Twitter) met een situatieschets over Politiek België 2.0. Daarna vertelde Kirsten Verdel (
blog,
Twitter) over haar ervaringen als campagnemedewerkster tijdens de Obama-campagne. Kristen Verdel heeft hierover ook het boek
Van Rotterdam naar het Witte Huis gepubliceerd.
In de loop van haar verhaal vermeldde Kirsten Verdel dat tijdens Amerikaanse verkiezingen er door journalisten veel sneller op de bal moet gespeeld worden. Vroeger hadden journalisten de tijd om de speeches van de kandidaten te verwerken en eventjes te laten bezinken. Nu wordt er echter verwacht dat er veel korter op de bal gespeeld wordt. Journalisten bloggen en twitteren nu tijdens de speeches. Dit heeft tot gevolg dat de kwaliteit van de verslaggeving er op achteruit gegaan is. Daarom dat ik er ook enkele dagen heb laten overgaan om mijn bedenkingen over beide sprekers op het event te formuleren, kwestie van het eens goed te laten bezinken.
Maar ik loop een beetje vooruit. De conclusie van verhaal van Tom Bogman over de online presence van Belgische politici op de verschillende social media platformen (blogs, Linkedin, Facebook, YouTube, Flickr, Slideshare, Twitter, Netlog, ...) is dat deze ondermaats te noemen is. Blogs die naar aanleiding van de vorige verkiezingen opgestart werden blijken voor het overgrote deel stilgevallen te zijn. Het enige gebied waar iets te merken valt is Facebook. Vlaamse politici blijken overigens minder fans te hebben dan hun Franstalige collega's. Hieronder kan u de presentatie van Tom nogmaals bekijken.
In vroegere berichten op dit blog was ik reeds tot de vaststelling gekomen dat de Belgische politici slechts in beperkte mate aanwezig zijn op Linkedin (
Vlaamse partijen en
Franstalige partijen) en dat politici amper talk of the town zijn op Twitter (
alhier).
Kirsten Verdel bracht een mooi beeld van de campagne van Obama. Ze was er in geslaagd als enige buitenlander tot nu toe een work permit voor de VS te bekomen om mee te komen werken aan een verkiezingscampagne. Ze is pas aan boord gekomen van het campagneteam nadat Obama de nominatie van de Democratische partij in de wacht gesleept had.
Het belangrijkste van de campagne van Obama was de boodschap, het online gebeuren - dat overigens sterk uitgebouwd was, was enkel maar ondersteunend. De campagne had tot doel de waarden
hope en
change uit te stralen. Binnen de campagne was de aanpak zeer belangrijk.
Fact based : de onderwerpen die tijdens de speeches en debatten aan bod konden komen werden grondig voorbereid.
Heel snel op de bal spelen (rapid response) : argumenten van tegenstander werden zeer snel weerlegd met bij voorkeur onafhanklijke bronnen.
Focus uitsluitend op inhoudelijke aspecten : vermijden de tegenstander persoonlijk te viseren, wat bijvoorbeeld met Sarah Palin zeer makkelijk zou geweest zijn. Ten slotte was
vertrouwen geven aan de campagne-medewerkers een bewuste keuze. Er werd op vertrouwd dat de sympathisanten de boodschap ook goed zullen uitdragen.
Een heel belangrijk element in de campagne was het verzamelen van informatie over kiezers, namen, email adressen, telefoonnummers. Er werden meer dan 12 miljoen email adressen verzameld die regelmatig gebruikt werden om boodschappen over te maken. Huisbezoeken ("canvassen") waren eveneens een cruciaal element. Bij kiezers waarvan men de indruk had dat ze konden overtuigd worden werd tot drie keer na elkaar langsgegaan, met de boodschap om toch te gaan stemmen.
De problematiek van het voeren van een verkiezingscampagne in België is misschien niet zo goed vergelijkbaar met de presidentiële campagne van Obama. Er zijn op het eerste zicht immers een heleboel punten van verschil.
- aantal inwoners gekoppeld aan provinciale kieskringen
- kiesplicht versus registratie van kiezers
- veel partijen versus twee partijenstelsel
- meerdere kandidaten op een lijst die elkaars concurrenten zijn versus twee kemphanen
- wettelijke beperkingen qua verkiezingsuitgaven en timing campagne
Uit de vraagjes nadien bleek dat de Vlaamse politieke partijen op dit ogenblik blijkbaar nog geen duidelijke strategie hebben voor het online social media gebeuren. Social media experts kunnen hun diensten nog gaan aanbieden bij de politieke partijen, ze zullen de adviezen goed kunnen gebruiken. Maar misschien moet de oplossing eerder op een ander vlak gezocht te worden. Communicatiespecialisten kunnen bij de partijen aankloppen om hen te helpen een duidelijke boodschap te formuleren. Obama staat zeer duidelijk voor hope en change. Met welke begrippen willen de Vlaamsee / Belgische politici geassocieerd worden ?
Hierbij nog een heleboel links die te maken hebben met dit event.
Berichten op blogs vooraf :
Creative Class,
Flanders DC,
CandyblogDe mooi gemonteerde film van
@danielduwe die vooraf getoond werd :
www.vimeo.com/3280651De presentatie Tom Bogman op Slideshare :
alhier.
De livestream kon u
hier bekijken.
De stroom berichten op Twitter tijdens en na de presentaties :
alhier.
Berichten op blogs na het event :
flabbergasted,
Creative Class,
Tom Bogman,
Kirsten VerdelEn ook enkele berichten in de eerdere klassieke media :
Data News,
KnackEnkele plaatjes die tijdens het event genomen zijn :
een,
twee,
drie,
vier,
vijf en
zes.
En de collectie foto's op Flickr :
alhier.